หลายวันต่อมา
"พ่อจ๋า พ่อได้ยินหนูไหม?"
"นะ น้ำผึ้งเหรอลูก..."
"จ้ะพ่อ หนูน้ำผึ้งเองนะ คุณลุงหมอโทรมาบอกหนูว่าพ่อฟื้นแล้ว หนูดีใจมากเลยรีบมาหา พ่อเป็นยังไงบ้างจ้ะ หายใจสะดวกขึ้นไหม ยังเจ็บน่าอกอยู่หรือเปล่า?"
"ถามเป็นชุดแบบนี้ พ่อจะตอบคำถามไหนก่อนดีล่ะ"
"พ่อฟื้นตัว ลูกสาวก็ต้องดีใจเป็นธรรมดา"
คุณลุงหมอพูดพร้อมกับคลี่ยิ้มให้เธอ ขนาดทำงานหนักยังยิ้มได้ เธอนับถือผู้ชายคนนี้จริง ๆ
"หนูต้องขอบคุณคุณลุงหมอมากเลยนะคะ"
"รอบที่ล้านกว่าแล้วมั้ง ที่หนูผึ้งขอบคุณหมอ"
"ก็ถ้าไม่ได้หมอ พ่อของหนูคง..."
เธอทำหน้าเศร้า คิดภาพไม่ออกเลยว่าถ้าไม่ได้คุณลุงหมอยื้นมือเข้ามาช่วยเหลือ ปานนี้พ่อจะเป็นยังไงบ้าง
"อย่าคิดมากสิหนูผึ้ง หมอบอกแล้วไงว่าหมอจะทำสุดความสามารถ ยังไงพ่อของหนูก็ต้องอาการดีขึ้น จริงไหมอนันต์?" คุณลุงหมอหันไปถามความเห็นจากพ่อของเธอ เมื่อเทียบอายุแล้ว หมออายุมากกว่าพ่อห้าปี
"จริงครับ ผ
