บทที่ 21 พายุ

1002 คำ

ชายหนุ่มพยายามข่มตาให้หลับเท่าไรก็ไม่เป็นผลเพราะกลิ่นกายของคนข้างกายมันช่างเย้ายวนชวนให้ใจเต้นแรง เป็นแบบนี้คืนนี้เขาคงหลับไม่ลงแน่ๆ และไม่ใช่แค่เขาที่รู้สึกประหม่าแต่คนตัวน้อยก็ประหม่าไม่ต่างกัน หล่อนรับรู้ได้ว่าชายหนุ่มพลิกตัวไปมาหลายครั้งจนเธอนั้นตัดสินใจพลิกตัวกลับไปหาเขาเพื่อมองว่าเขาหลับไปหรือยังเขา เขาเป็นคนนอนดิ้นแบบนี้ปกติหรือไม่ "นอนไม่หลับหรอคะ" เขายังคงไม่ได้หลับเหมือนเธอสินะ "คะ ครับ" ชายหนุ่มตอบกลับน้ำเสียงแผ่วเบา ใบหน้านวลมีแสงจันทร์ส่องดูสวยงามราวกับนางฟ้า "มีอะไรหรือเปล่าคะ หรือไม่สบายใจที่ฟองดูว์มานอนด้วย" หญิงสาวถามออกไปด้วยความสงสัย "ไม่ใช่แบบนั้นแน่นอนครับ พี่ดีใจซะอีกที่มีฟองดูว์มานอนอยู่ข้างกันแต่ว่า..." "แต่ว่าอะไรคะ" หญิงสาวถามออกไปน้ำเสียงแผ่วเบา ชายหนุ่มไม่ตอบแต่รั้งให้คนตัวน้อยเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดของตนเอง กลิ่นกายหอมๆของคนในอ้อมแขนหอมเหลือเกินจนยากจะห้ามใจ

อ่านด้วยแอป

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม