"เปิดร้านค้าอย่างงั้นเหรอ" นางหวังซื่อพอได้ยินที่หลานสาวพูดก็รู้สึกสนใจ วันนี้เป็นวันหยุดประจำสัปดาห์ นางจึงพาหลานๆ มาอยู่ที่บ้านในอำเภอเพื่อความคุ้นเคย ซึ่งในวันปกติจะมีบุตรชายคนเล็กกับภรรยาอยู่กันแค่สองคน และในระหว่างที่นางกำลังนั่งถักไหมพรมที่หลานสาวเอาของออกมาให้อยู่ในห้องนั่งเล่นของบ้าน หลานสาวก็เอ่ยเรื่องนี้ขึ้นมา
"ตอนนี้หนูมีสินค้าในระบบเกมเยอะมากเลยค่ะ ถ้าเรามีร้านค้าของตัวเองก็สามารถเอาสินค้าพวกนี้ออกไปวางขายได้ เราไปขอให้คุณนายกงเธอช่วยแนะนำทำเลร้านกับการทำใบอนุญาตค้าขายให้ดีไหมคะ" หงอ้ายเอ่ยถึงเรื่องที่คิดไว้ออกมาให้ผู้เป็นย่าฟัง ซึ่งตอนที่เพิ่งมาอยู่ที่นี่เธอคิดถึงเพียงแค่อยากเอาของที่มีออกไปขาย เพื่อทำให้ครอบครัวของเจ้าของร่างมีชีวิตที่ดีขึ้น ตลาดมืดจึงเป็นตัวเลือกที่เธอนึกถึงจากการอ่านนิยายมา
แต่ตอนนี้จะให้เข้าไปขายของเหมือนเมื่อก่อนก็ทำไม่ได้แล้ว เพราะเธอต้องไปโรงเรียน ไม่
