"เอาล่ะ ที่นี่ทุกคนก็รู้แล้วนะเรื่องข้าวของต่างๆ ที่ฉันเอามา ต่อไปทุกคนต้องระมัดระวังและช่วยกันสอดส่องรอบๆ บ้านให้ดี อย่าเผอเรอจนเรื่องนี้หลุดออกไปนอกบ้านเป็นอันขาด เพราะไม่ใช่แค่พวกเราที่จะเดือดร้อน แต่หงอ้ายอาจจะเป็นอันตรายได้ เข้าใจไหม" นางหวังซื่อเห็นว่าทุกคนหายจากอาการตื่นตกใจแล้วก็เอ่ยกำชับออกไปอีกครั้ง ซึ่งเรื่องนี้นางไม่ได้เป็นกังวลมากนัก เพราะรู้ดีว่าทุกคนในบ้านต่างรักและทะนุถนอมหลานสาวคนเดียวนี้มากแค่ไหน
"พวกเราเข้าใจครับ/ค่ะ" ทุกคนเอ่ยรับปากด้วยท่าทางหนักแน่น ซึ่งหงอ้ายเห็นแล้วยังต้องยิ้มกว้างด้วยความดีใจและซาบซึ้งใจ
"เมื่อกี้หลานบอกว่าถูกพาไปในอนาคตด้วยอย่างนั้นเหรอ" ฟางไจ่เอ่ยถามหลานสาวด้วยความสนใจ เมื่อนึกถึงเรื่องที่หลานสาวเพิ่งเล่าให้ฟัง
"ใช่ค่ะลุงใหญ่ ในอนาคตข้างหน้าประชาชนจะสามารถทำการค้าได้อย่างเสรี ประเทศจะเปิดให้คนต่างชาติเข้ามาท่องเที่ยว ทำธุรกิจ หรือแม้แต่ค้าขายก็
