กัญญาณีจ้องมองท่อนเนื้ออวบใหญ่ที่เหมือนปลิงทะเลน้ำลึก ให้ตายเถอะ เกิดมาไม่เคยนึกฝันว่าจะได้เจอท่อนเอ็นของผู้ชายแบบนี้ และไม่คิดด้วยเวลามันตื่นมันจะใหญ่ขนาดนี้ เมื่อมองท่อนเนื้อและแขนเรียวเล็กตัวเองสลับกันไปมาแล้วก็ไม่อยากเชื่อว่ามันใหญ่มาก ใหญ่กว่าแขนเธออีก มือน้อยยื่นไปลูบคลำท่อนเนื้อบุรุษที่ชี้ชันตั้งอยู่กลางหว่างขาของเหมันต์อย่างกล้าๆ กลัวๆ กลัวว่ามันจะสู้มือตัวเอง
“โอว์...อื้ม” เหมันต์กัดปากร้องครางซ่านเสียวเมื่อรับรู้ถึงการสัมผัสที่ท่อนเนื้อแข็งร้อนของตัวเอง เกลียดตัวเองนักที่ตอนนี้โดนมัดมือมัดเท้าและปิดตาจนไม่สามารถทำอะไรผู้หญิงนิสัยเลวคนนี้ได้
“โกรธหรือเสียว” เธอถามเขาพร้อมกับผละตัวลุกขึ้นยืนเต็มความสูงจัดการถอดเสื้อผ้าตัวเองออกให้หมดจนเหลือแต่ร่างเปลือย แม้จะหวาดกลัว แต่ก็อยากทดลองว่ามันจะเข้าไปในตัวของตัวเองได้ยังไง เมื่อจัดการกับเสื้อผ้าตัวเองเสร็จก็เดินไปล็อกประตูห้องกลัวว่าบอดี้การ์ดผู้ภักดีของตนจะย้อนกลับมาอีกครั้ง
กรอด!
เชลยหนุ่มได้แต่กำมือที่ถูกมัดไขว้อยู่ด้านหลังกัดกรามแน่น พร้อมกับสองเท้าใหญ่ที่ถูกมัดรวบตรึงด้วยกันเหยียดยาวนั้นก็เกร็งไปด้วยความเสียว เพราะตอนนี้เขาไม่สามารถมองเห็นอะไรได้เลย ไม่สามารถเห็นสีหน้าของยัยคุณหนูตัวร้ายเอาแต่ใจได้เลย แต่แล้วก็ต้องร้องคำรามออกมาสุดเสียงเมื่อรับรู้ได้ว่าถูกการรุกเร่าท่อนเนื้อกลางหว่างขาตัวเองอีกครั้ง
“โอว์...ทำอะไรของมึงอีคุณหนูโรคจิต กรอด!” เขาคำรามเสียวซ่านไปทั่วท่อนเนื้อพร้อมกัดกรามแน่นข่มความโกรธและความเสียวที่ปะปนกันในอารมณ์ของตนเองในตอนนี้
“นั่นสิ ทำอะไรนะ ทำอะไรดีนะ...หึหึ”
เธอถามกลั้วหัวเราะพร้อมกับใช้มือของตัวเองรูดขึ้นรูดลงกับท่อนเนื้ออวบใหญ่น้องปลิงทะเลของชายหนุ่ม แล้วอีกมือก็ใช้เคล้นคลึงพวงไข่สองลูกที่โคนเนื้อร้อนแข็งแรงของเหมันต์ ก่อนจะสูดลมหายใจแรงๆ เข้าปอดตัวเองแล้วพาตัวเองไปยืนถ่างขาโดยมีท่อนขาของเชลยหนุ่มเหยียดยาวแทรกอยู่ตรงกลาง เธอมองไปยังตักหนาที่มีความใหญ่โตของบุรุษแล้วย่อตัวกดกระแทกตัวเองเสียดสีกับท่อนเนื้ออวบร้อนของชายหนุ่ม
“อ่ะ...เจ็บ!” ความเจ็บปวดกระแทกจุกในท้องน้อยของเธออย่างเลี่ยงไม่ได้ น้ำตาอาบล้นดวงตากลมโตของกัญญาณี สองมือเล็กคว้ารั้งไหล่หนาไว้ทันทีพร้อมกับหยุดนิ่งไม่ขยับตัวไปไหนเมื่อรับรู้ถึงความใหญ่โตที่อัดแน่นในท้องน้อยตัวเองและเธอเพิ่งรู้ตอนนี้เองว่าเธอและเหมันต์นั้นเข้ากันได้แม้จะลำบากและเจ็บทรมานแค่ไหนในตอนนี้ แต่เธอเชื่อว่ามนุษย์เราชายหญิงนั้นถูกสร้างมาเพื่อกันและกัน
“อ่า...ขย่มสิยัยคุณหนูโรคจิต อ่า...ขย่มกูสิ อ่า...อย่านิ่ง หรือเจ็บมากจนขยับไม่ไหว”
เหมันต์รับรู้ถึงความเจ็บปวดของกัญญาณีและเขาก็รู้ด้วยว่าที่แทรกตัวผ่านเข้ามาเมื่อกี้คือเยื่อพรหมจรรย์ของเจ้าหล่อนและเขาก็รู้สึกตื่นเต้นแบบบอกไม่ถูก ไม่อยากอยู่นิ่งๆ ให้คนไร้เดียงสาขย่มโยกตัวเอง เขาอยากเป็นฝ่ายเดินเกม แต่ติดที่เขามีพันธะอยู่ไม่สามารถหลุดพ้นได้ในตอนนี้
“คะ...ใครบอกว่าฉันเจ็บ!”
ทั้งๆ ที่เจ็บแทบจะอยากขยับตัวหนีแต่ก็ทำไม่ได้ ตอนนี้เธอนั่งคร่อมขย่มเหนือตักหนาของเหมันต์โดยมีเจ้าปลิงทะเลน้ำลึกตัวอวบอ้วนของชายหนุ่มแทรกตัวอยู่กลางหว่างขา เธอจะแพ้ไม่ได้ เธอเดินมาไกลจนขนาดนี้แล้ว ที่ร่ำเรียนมาคงถึงเวลาต้องใช้ในภาคปฏิบัติแล้ว สองเรียวแขนที่เกี่ยวรั้งไหล่หนาก็เปลี่ยนมาโอบกอดลำคอหนาแล้วขยับตัวเคลื่อนไหวทันทีอย่างที่เคยได้เรียนรู้และดูหนังผู้ใหญ่มา แต่ด้วยความไม่ประสีประสาทำให้เจ็บร้าวที่กลางหว่างขาทุกครั้งที่เกิดแรงเสียดสีของท่อนเนื้อและความคับแน่นของเธอ
“โอว์...อย่าช้าสิ จัดการแรงๆ ขย่มกูแรงๆ เลยนังคุณหนูโรคจิต อ่า...ขย่มเร็วอีก อ่า...แน่นมากเป็นบ้า ให้ตายสิวะ แกะมือได้ไหม แกะมือ แกะตาก็ได้ ดันนมที่เสียดสีหน้าอกขึ้นมาหาปากกูหน่อยสิวะ อ่า...”
ตอนนี้เหมันต์แทบคลั่งเมื่อไม่สามารถโอบกอดรัดคลึงคนที่ขย่มบนตักตัวเองได้ เพราะมือกับเท้าถูกมัด แถมตาก็ถูกมัดอีก ไม่มีโอกาสได้มองร่างขาวๆ ของกัญญาณียามเคลื่อนไหวกระแทกตัวขย่มท่อนเนื้อตัวเอง สิ่งที่เชลยหนุ่มทำได้ตอนนี้คือได้แต่จินตนาการภาพในหัวบวกกับแอ่นเด้งยกเอวขึ้นตอบสนองแรงขย่มโยกเงอะงะของยัยตัวร้าย
“อ่ะ...ใหญ่มากไอ้กระจอก อ่า...ใหญ่จุกท้องมาก อื้อ...ไม่ไหวแล้ว ทั้งใหญ่และเจ็บ อ่า...ลึกมากเหลือเกินเหมันต์ ฉันไม่ไหวแล้ว”
“อ่า...เรียกเขมสิ ฉันมีชื่อเล่น อยากมีความสุขกว่าที่ทำไหมยัยคุณหนูร่าน อ่า...เสียว ไม่ไหวแล้ว ขย่มแรงๆ อีก อยากเข้าหามึงลึกๆ อ่า...นั่นแหละ แบบนั้นแหละ อ่า...เสียวเนื้อ”
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
เสียงขย่มและเสียงร่างของทั้งคู่กระแทกกันดังหนักหน่วงยิ่งทำให้เหมันต์อยากจะคลั่งตายเสียตอนนี้ อยากทำมากกว่านั่งเป็นเชลยแบบนี้ ยิ่งยอดอกของเจ้าหล่อนเสียดสีเคลื่อนไหวตามแรงขย่มร่าง เขายิ่งอยากดูดคลอเคลียสัมผัส เอวหนายกไหวขึ้นกระแทกดุดันตอบรับแรงกระแทกอนุบาลของกัญญาณีอย่างหงุดหงิด
“อ่า...เขม งั้นนายก็เรียกฉันนุ๊กนิ๊กสิเขมจ๋า...ตอนนี้นายเป็นผัวฉันแล้วนะ อ่า...ไม่ไหวแล้ว เขม...ไม่ไหวแล้ว ฉันแกะโซ่ที่มือให้เขมนะ นุ๊กนิ๊กจะแกะมือและเปิดผ้าปิดตาออกให้นะ”
“อ่า...ได้สิทูนหัว ได้สิ แกะโซ่เลย ผมอยากบีบนมคุณและอยากมองเห็นคุณตอนร่านบนตัวผมนุ๊กนิ๊ก อ่า...เสียวไม่ไหวแล้ว อ่า...”
เขาหยุดไม่ได้แล้ว หยุดความต้องการตัวเองไม่ได้แล้วในตอนนี้ ลืมไปแม้กระทั่งว่าตัวเองนั่นเกลียดชังผู้หญิงคนนี้มากแค่ไหนในตอนนี้ เพราะผู้หญิงแสนชังคนนี้กำลังทำให้เขาจะคลั่งแตกตายในไม่ช้านี้
“อ่ะ...อ่อย...อ่า เจ็บเขม นุ๊กนิ๊กเจ็บ อ่า...อ่อย...อูว์” ทันทีที่มือใหญ่เป็นอิสระจากโซ่ตรวนที่ล่ามไว้และตาก็มองเห็น เขาก็กอดรัดร่างเล็กบนตักเข้าหาตัวเองแล้วยกตัวเองขึ้นกระแทกตัวสอดลึกในตัวสาวเจ้าทันที
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
คุณหนูคนสวยกระเด็นกระดอนตามแรงกระแทกเอวหนาของบุรุษ แต่มีวงแขนแข็งแรงของเหมันต์โอบกอดรัดไว้แน่นจึงทำให้ไม่หลุดจากท่อนเนื้ออวบใหญ่ของเขาที่กระแทกขึ้นหา เหมันต์เพิ่งได้รู้ตอนนี้เองว่าตัวเองมีความต้องการแรงกล้ามากมายขนาดนี้ ผู้หญิงอย่างกัญญาณีทำให้เขาแทบคลั่ง เขามองผิวขาวนวลเนียนของคนที่นั่งขย่มเหนือตักตัวเองแล้วก็ยกอุ้มเธอขึ้นไปนอนแอ่นโค้งหันหลังให้ตัวเอง ก่อนที่เขาจะเคลื่อนตัวไปสอดกระแทกเข้าหาเธอจากทางด้านหลัง
“อ่ะ...เจ็บ! เขมฉันเจ็บ อ่า...แน่น เสียว”
“อ่า...เจ็บงั้นเหรอ ร่านนักไม่ใช่เหรอ ต้องการไม่ใช่เหรอยัยคุณหนู อ่า...อยากได้มากไม่ใช่เหรอ อ่า...แน่นดีเป็นบ้าเว้ย! มึงมันแน่นเป็นบ้ายัยนุ๊กนิ๊ก อ่า...เสียวเอ็น อ่า...” เหมันต์คุกเข่ากระแทกเข้าหาด้านหลังคนตัวเล็กอย่างดุเดือด ไม่สนใจว่าขาทั้งสองจะยังคงมีเชือกมัดข้อเท้าตัวเองอยู่ เขาโค้งตัวโอบกอดหล่อนจากด้านหลังพร้อมกับสองมือกอบกุมบีบขยุ้มขยำสองเต้าของคนตัวเล็ก
“อ่ะ...เขม ไม่ไหวแล้ว ฉันไม่ไหวแล้วนะ อ่า...พะ...พอแล้ว อ่า...เอวจะหักแล้ว เจ็บ...นายเข้ามาลึกเกินไปแล้วนะ อ่า...ไม่ไหวแล้ว อ่ะ...อ่อย” สองมือเล็กเท้ายันพื้นกระเบื้องเอี้ยวหน้าหันมาหาคนที่โอบกอดตัวเองอยู่ด้านหลังและกำลังโหมกระแทกเอวสอบเข้าหาตัวเองเร็วถี่ เธอไม่น่าให้อิสระจนเหมันต์เอาแต่ใจตัวเองแบบนี้เลย
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
“อ่า...ยังลึกไม่พอหรอกนุ๊กนิ๊ก สำหรับไอ้กระจอกคนนี้มันไม่พอหรอกนะ อ่า...อยากได้ไม่ใช่เหรอ ร่านอยากได้กูเป็นผัวจนอุ้มกูมาไม่ใช่เหรอะ อ่า...เสียวเว้ยยัยคุณหนู อ่า...แน่นเว้ย มึงแน่นมาก ฟิตแน่นตอดรัดดีเป็นบ้า อ่า...”
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
“อ่ะ...อ่อย พะ...พอแล้ว ไม่ไหวแล้วเขม ฉันไม่ไหวแล้วนะ พะ...พอได้แล้ว”
“ตอนนี้คนที่จะหยุดคือผมไม่ใช่คุณแล้วคุณหนู ตอนนี้ผมคือผู้คุมเกม อ่า...ไม่ไหวแล้ว อ่า...เอามันและตอดรัดดีเป็นบ้าเลย อูว์...โอว์ เสียว”
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
เหมันต์อัดกระแทกตัวเองสอดลึกไหวในร่างคับแน่นหนักหน่วงพร้อมกับสองมือบีบนวดเต้าอวบอิ่มพอดีมือของคุณหนูตัวร้าย ใบหน้าหล่อที่อาบชื้นเหงื่อซุกไซ้ลำคอระหงชื้นเหงื่อของคนตัวเล็กที่ตัวเองโอบกอดกระแทกตัวในตอนนี้และกัดดึงเม้มติ่งหูน้อยเพื่อปลุกเร้าเธอไปด้วย
“อ่า...ไม่ไหวแล้ว อยากแตกแล้ว อ่า...เสียว นุ๊กนิ๊ก...ผัวเสียวเอ็น”
“อ่ะ...อ่อย ไม่ไหวเหมือนกันเขม นุ๊กนิ๊กไม่ไหวเหมือนกัน อ่า...อื้อ” เธอครางสั่นกระเส่าอ่อนแรง ตอนนี้สองแขนที่เท้ายันตัวเองกับพื้นก็แทบจะไม่มีแรงดันร่างตัวเองไหวแล้ว
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
“ยัยร่าน! อ่า...พร้อมกันคนสวย อ่า...พร้อมกัน” แล้วเอวหนาของเหมันต์ก็เร่งเร่าสาวคลึงเคล้นสะโพกนำพาตัวเองและสาวสวยที่ตัวเองอัดแน่นท่อนเนื้อเข้าออกซอยถี่ไปให้ถึงสวรรค์ที่ปลายทางโค้งข้างหน้า
“อ่ะ...อ่อย เขม...เขม...อ่า...โอว์ กรี๊ด”
“โอว์...ดีมากยัยคุณหนูโรคจิต อ่า...เสียว”
ทั้งสองกระตุกเกร็งพร้อมกันด้วยความสุข ร่างเล็กทิ้งตัวนอนแนบไปกับพื้นกระเบื้องโดยมีร่างใหญ่คร่อมทับอยู่ด้านหลัง เหมันต์รู้ว่าตัวเองไม่อิ่มแค่นี้ เขาถอดถอนตัวเองออกจากด้านหลังของคนตัวเล็กที่ตอนนี้เปียกปอนไปด้วยเหงื่อไคลแล้วจัดการแกะเชือกที่มัดข้อเท้าตัวเองออกพร้อมถอดกางเกงที่ถูกถอดไว้ที่หน้าขาออกทางปลายเท้า ก่อนจะจับร่างน้อยนอนหงายทันที
“ทะ...ทำอะไรของนายนายเขม”
“มันไม่จบแค่นี้หรอก ต้องการไม่ใช่เหรอ อยากได้กูเป็นผัวคืนนี้กูก็จะจัดให้มึงอย่างงามเลยยัยคุณหนู”
“อ่ะ...อ่อย เขม...เจ็บ” แล้วอีกครั้งที่ปลิงทะเลตัวใหญ่ของเขากระแทกเข้ามากลางหว่างขาของเธอโดยมีเขาคร่อมทับอยู่เหนือร่าง
“เมื่อกี้ใจร้อนไป ตอนนี้ค่อยเป็นค่อยไปกัน”
เขาจัดการถอดเสื้อตัวเองออกทิ้งไปจนตอนนี้เหลือร่างเปลือยไม่ต่างจากคนตัวเล็กที่เขากำลังสอดตัวเองภายในกายคับแน่นของหล่อน
“อ่า...สวยมาก เพิ่งรู้ว่าคุณหนูนุ๊กนิ๊กสวยขนาดนี้ อ่า...” มือใหญ่สากกร้านของเขาลูบไล้ตามร่องอกอวบอิ่มพร้อมกับโน้มหน้าลงไปซุกซบแล้วตวัดลิ้นสากเลียระรัวไปกับยอดอกสีชมพูระเรื่อ ส่วนยอดอกอีกข้างก็มีมือของเขากอบกุมบีบเคล้นขยำไปด้วย
“อ่ะ...เขม เสียวนะ อ่า...อื้อ เสียวเขม”
“อ่า...ก็ทำให้เสียวยังไงล่ะ เป็นไงล่ะ รสชาติไอ้กระจอกคนนี้ ได้มันเป็นผัวแล้วดีใจไหม แต่อย่าคิดว่าฉันจะรักเธอ เพราะยังไงเธอมันก็แค่ยัยผู้หญิงร่านโรคจิตคนหนึ่งเท่านั้น”
ทั้งๆ ที่รู้ว่าตัวเองเป็นชายคนแรกของหญิงสาว แต่ก็อดพูดจาทำร้ายหล่อนไม่ได้ ส่วนคนได้ฟังถึงกับจุกเจ็บหน้าอกเมื่อเขายังคงเป็นเหมันต์คนจองหองคนเดิม
“สารเลว!”
“ใช่ กูมันเลว และมึงก็เลวไม่แพ้กูหรอกนังคุณหนู มีอย่างที่ไหนจับผู้ชายมาสนองความร่านตัวเอง อยากมีเซ็กซ์กับกูนัก กูก็จะจัดให้มึงบวมไปเลย อ่า...แน่นว่ะ อ่า...ไม่ไหวแล้ว ขอกระแทกตัวแรงๆ แล้วกันนุ๊กนิ๊กคนสวย”
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
คำหยาบถ่อยหลุดออกมาจากปากหนาอุ่นร้อนของเหมันต์พร้อมกับเขาตวัดเรียวลิ้นสากไล้เลียยอดอกชมพูระเรื่อน่าขบเม้ม อีกมือก็บีบบี้ขยุ้มขยำไปด้วย เอวหนาก็กระแทกตัวจ้วงลึกคลึงสวาทซอยถี่ระรัวเข้าออกภายในกายสาวคับแน่น
“อ่ะ...อื้อ ไม่ไหวแล้วนะเขม อ่า...ไม่ไหวแล้ว นุ๊กนิ๊ก อ่า...เสียว”
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
ยิ่งคนร้ายกาจร้องครางทรมานเชลยหนุ่มยิ่งคึกคะนองโหมแรงสวาทเข้าออกรัวถี่สอดเร่าตัวเองลึกกว่าทุกครั้งแล้วถอดถอนออกมาแล้วตวัดแขนโอบกอดร่างน้อยขึ้นหาตัวเอง ร่างเล็กเปียกชื้นอ่อนปวกเปียกในวงแขน เขาขบเม้มดูดตามหัวไหล่นวลเนียนเคลื่อนซุกปลายจมูกมาซอกคอระหงสลับขบเม้ม ก่อนจะมาหยุดที่ปากอวบอิ่มที่กำลังร้องครางเสียว
“อ่ะ...อื้อ” เสียงร้องครางถูกปากหนากลืนกินพร้อมกับเอวสอบบทเร่าคลึงหนักหน่วง กัญญาณีแทบเอวเคล็ดเมื่อเอวหนากระแทกตัวรัวถี่ แถมสอดเร่าลึกขูดไถรัวเร็วทำให้เธอเจ็บเสียวภายใน แต่แค่ช่วงแรกเท่านั้นที่มีความเจ็บสอดแทรกยามเขาเคลื่อนไหว แต่ตอนนี้มีแต่ความเสียวและรู้สึกดีไปหมด เรียวแขนเล็กโอบกอดคนตัวโตพร้อมจูบตอบปากหนากลับอย่างเงอะงะ
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
จังหวะของร่างที่สอดประสานกันยังคงดังกระทบกระทั่งกันหนักหน่วง ร่างเล็กที่ถูกโอบกอดรัดคลึงแน่นในวงแขนแข็งแรงแทบอ่อนละลายไปกับวงแขนกว้าง กัญญาณีไม่คิดเลยว่าเหมันต์จะมีด้านดิบเถื่อนแบบนี้ เธออดใจเต้นแรงไปกับผู้ชายคนนี้ไม่ได้ กี่ปีๆ ก็ตกหลุมรักผู้ชายคนเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่า แม้ว่าเขาจะทำไม่ดีกับตัวเองก็ตาม
“อ่า...ไม่ไหวแล้ว จะแตกอีกรอบแล้วคุณหนู อ่า...เสียวเนื้อ” เขาผละปากอุ่นร้อนที่บดจูบควานหาความหวานในโพรงปากเล็กออกมาเอ่ยรดใบหน้าชื้นเหงื่อพร้อมเร่งเร้าสอดคลึงตัวเองเข้าออกรัวถี่กว่าเดิม
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
“อ่ะ...พะ...พอแล้วไม่ไหวแล้วเขม นุ๊กนิ๊กไม่ไหวแล้ว อ่า...ลึกมาก เขมเข้ามาลึกมาก อ่า...ซี้ด อื้อ...”
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
“อ่า...ไม่ไหวเหมือนกัน ข้างในคุณหนูตอดรัดผมมาก อ่า...เสียว อ่า...ไม่ไหวแล้ว พร้อมกันอีกรอบนะนังร่าน อ่า...ซี้ด”
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
แล้วจังหวะที่ดุดันหนักหน่วงอยู่แล้วก็ยิ่งหนักหน่วงเมื่อต้องเร่งเร่านำพาตัวเองและสาวน้อยในวงแขนไปให้ถึงสวรรค์อีกรอบ เหมันต์ปล่อยให้ความดำมืดครอบงำตัวเอง ลืมสิ้นไปเสียความเกลียด เพราะตอนนี้ภายในของกัญญาณีกำลังบำเรอปรนเปรอท่อนเนื้อของเขาที่เสียดสีเร่าร้อนภายในตัวหล่อน
พั่บ! พั่บ! พั่บ!