อุ๊บ!
มือน้อยยกมือปิดปากตัวเองทันทีเมื่อรู้สึกว่ากลิ่นอาหารที่วางบนโต๊ะมากมายนั้นเหม็นฉุนจนทนไม่ไหวและไม่อาจจะอยู่ต่อในห้องรับประทานอาหารได้จึงรีบวิ่งปิดปากสาวเท้าออกไปจากห้องด้วยความรวดเร็วเพื่อไปยังห้องน้ำที่อยู่ติดกันกับห้องรับประทานอาหาร
โอ้ก! อ้าก! โอ้ก! อ้าก!
เสียงโก่งคออาเจียนของกัญญาณีดังออกมาด้านนอก เพราะเธอไม่ได้ปิดประตูห้องน้ำ เพราะถ้ามัวแต่ปิดประตูห้องน้ำก็คงไม่ทันได้อาเจียนใส่พื้นและเปื้อนตัวเองแน่นอน
โอ้ก! อ้าก! โอ้ก! อ้าก!
เสียงอาเจียนที่ดังลอยออกมาทำให้เสี่ยใหญ่ที่กำลังเดินมาทานข้าวเช้าก็ต้องเปลี่ยนทิศทางเท้าที่จะเดินมาห้องน้ำที่อยู่ติดห้องรับประทานอาหารแทน พอมาหยุดยืนหน้าประตูห้องที่เปิดทิ้งไว้ก็เห็นลูกสาวคนเล็กกำลังโก่งคออาเจียนอยู่ที่หน้าชักโครก
“แกเป็นอะไรยัยนุ๊กนิ๊ก” ท่านถามทันทีด้วยความเป็นห่วง แต่น้ำเสียงนั้นกลับแข็งกระด้างเย็นชาตามฉบับของคนปากแข็ง และคำทักถามน
