เกือบสามชั่วโมงที่เตชิตกลับขึ้นไปบนห้อง ชายหนุ่มกลับไปอาบน้ำแล้วก็นอนรอพลอยไพลินอยู่ในห้องของตัวเอง เพราะเขารู้ดีว่าอีกไม่นานหญิงสาวก็ตรงเดินมาเคาะประตูห้องนอนของเขาอย่างเป็นแน่ ในเมื่อคีย์การ์ดห้องพักของเธออยู่กับเขา ตลอดเกือบสามชั่วโมงที่เขานอนรอเจ้าของคีย์การ์ดแต่ดูเหมือนว่าเขาจะรอเก้อ สายตาคู่คมก้มลงมามองนาฬิกาบนข้อมือ จากนั้นก็ถอนหายใจออกมาอย่างเซ็งจัด เขาไม่รู้เหมือนกันว่าพลอยไพลินจะว่ายน้ำนานขนาดนี้ ปกติเขายังใช้เวลาในการว่ายน้ำไม่ถึงชั่วโมงเลยด้วยซ้ำ
แต่ดูผู้หญิงคนนี้สิใช้เวลาเกือบสามชั่วโมงในการอยู่ในสระว่ายน้ำ ไปว่ายน้ำหรือว่าไปทำอย่างอื่นกันแน่ ร่างสูงใหญ่ขยับลุกขึ้นนั่งอย่างหัวเสียเมื่อนึกถึงสายตาของผู้ชายที่อยู่ในบริเวณสระว่ายน้ำ อารมณ์ที่คิดว่าควบคุมได้แล้วกลับลุกฮือขึ้นอย่างไม่พอใจ รู้สึกหึงหวงเจ้าของร่างระหงไม่น้อย
“ทำไมป่านนี้แล้วยัยบ้านั่นถึงไม่ยอมขึ้นเสียทีวะ” น้ำเสีย
