แม่ชีนอกรีต

เอ็มมี่290

“ ห้ะ อะไรนะจะบ้ารึไง กูเป็นนักฆ่านะไม่ใช่หมอผี จะให้กูไปปลาบผีพวกมันบ้ากันแล้วรึไงว่ะ ผีหลอกก็ไปหาพระสิว่ะ จะมาจ้างนักฆ่าให้มัเสียงเงินทำไม กูอยากบ้าตาย” ซอนญ่า บ่นออกมาด้วยความหัวเสีย ด้วยความที่เธอเป็นนักฆ่ารับจ้างเธอไปทำงานฆ่า มาตั้งแต่ สัตว์ จนกระทั้งคน แต่นี้มีลูกค้ามาจ้างเธอให้ไปฆ่าผีนี้มันบ้าชัดๆ ซอนญ่าแค่คิดได้แบบนั้นเธอก็หัวเสียแล้ว เมื่อเจ้านายของซอนญ่าเห็นท่าทางของลูกน้องแบบนั้นเขาก็อดที่จะหัวเสียตามลูกน้องไม่ได้ เพราะพวกเขารับจ้างแค่๋ฆ่าคนเท่านั้นแต่นี้มาจ้างฆ่าผี นี้มันบ้าชัดๆ แต่ด้วยความที่ค่าจ้างแพงเวอร์ นั้นเลยทำให้ส้มกดรับโดยทันที

“ เอ้อ นั้นนะสิฉันก็ว่าบ้า แต่แม่งจ้างแพงเวอร์นะเว้ยอีซอนญ่าไม่อย่างนั้นกูไม่รับหรอก เอายังไงมึงรองไปดูหน้างานก่อนไหมแล้วค่อยว่ากัน “ ส้ม บอกเพื่อนให้ไปดูหน้างานก่อน ทั้งที่เธอก็งงไม่ต่างกันแต่ด้วยความที่เงินมันเยอะเลยทำให้ส้มสนใจไม่น้อย

“ ยอดเท่าไหร่ “ ซอนญ่า ถามเรื่องราคาค่าจ้างที่คนจ้าง จ้างเธอมาส้มเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็หันหน้าจอคอมไปทางซอนญ่าทันที เมื่อซอนญ่าเห็นแบบนั้นเธอก็อ้าปากค้างอย่างไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะมีคนบ้าที่ไหนจ้างให้ไปปราบผีในราคาที่แพงมากมายขนาดนี้

“ เชี้ย……100ล้าน …” ซอนญ่า เมื่อเห็นตัวเลขอยู่หน้าจอคอมเธอก็อ้าปากค้างด้วยความตกใจพร้อมกับสบถออกมาอย่างไม่อยากจะเชื่อเลบยว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้นได้ เมื่อซอนญ่าเห็นจำนวนเงินที่ได้รับเธอก็ขมวดคิ้วเรียวอย่างใช้ความคิดอย่างสงสัย ในเมื่อสมัยนี้มันสมัยไหนแล้วทำไมถึงมีเรื่องผีอยู่อีก แล้วอีกอย่างพระ วัด แม้แต่พวกหมอผีอย่างเช่นหมอปลา ก็สามารถปราบได้แล้วทำไมถึงต้องมาจ้างเธอ นั้นเลยทำให้ซอนญ่าแปลกใจเป็นอย่างมากว่าทำไมคนจ้างถึงได้เลือกที่จะจ้างนักฆ่าอย่างเธอ

“ เอาอย่างนี้ส้มแกอย่าเพิ่งกดรับเงินเรื่องนี้ฉันว่ามีอะไรแปลกๆอยู่นะ ฉันขอไปสืบดูก่อนว่าเรื่องนี้เป็นมายังไง “ ซอนญ่า พูดออกมาด้วยสีหน้าใช้ความคิดเธอ รู้สึกแปลกใจเรื่องนี้มากเธอไม่เชื่อว่าคนจ้างจะจ้างนักฆ่าไปปราบผี เมื่อส้มคิดได้ยินแบบนั้นเธอก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย

เวลาต่อมา

หลังจากที่ซอนญ่าบอกว่าจะมาสืบดูก่อนว่าเรื่องราวที่หมู่บ้านนี้ที่บอกว่าผีดุ มันเป็นมาอย่างไรกันแน่ ระหว่างทางที่ซอนญ่าขับรถเข้ามานั้น ตามข้างทางมีแต่กระทงอะไรก็ไม่รู้เต็มไปหมด โดยภายในกระทงนั้นมีอาหารคาวหวานและผู้คนที่แต่งตัวแบบชาวบ้านธรรมดาที่พากันเอากระทงอยู่ในมือนั้นมาวางไว้ค้างทางโดยที่ไม่มีใครพูดกัน จากนั้นเธอก็ขับเข้ามาอีกไม่กี่100เมตร ซอนญ่าก็ขับเข้ามาถึงวัดแห่งหนึ่งเธอก็ขับเข้ามาจอดก่อนจะเดินลงมา พร้อมกับความเงียบและก็เสียงลมเท่านั้น

วิ๊ววววว วิ๊ววววว วิ๊ววววว พลิ๊วววววว พลิ๊ววววว

เสียงลมพัดใบไม้ โดยที่ไม่มีแม่แต่เสียงหมา เสียงแมว เห่าอย่างกับวัดอื่นที่เธอเคยไปมาเลยเมื่อซอนญ่าเห็นสิ่งแปลกๆแบบนั้นเธอก็รู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากลมากยิ่งขึ้น แล้วอีกอย่างนี้มันเป็นวัด พระ เณร และก็คนทำบุญทำไมไม่มีเลย นั้นเลยทำให้ซอนญ่าเริ่มได้กลิ่นอะไรที่มันแปลกมากยิ่งขึ้น

“ นี้มันเรื่องบ้าอะไรกันว่ะเนี่ย ผีมันมีจริงๆเหรอว่ะ “ ซอนญ่า พูดกับตัวเองเบาๆอย่างไม่อยากจะเชื่อเลยว่า เรื่องผีนี้จะเป็นเรื่องจริง เมื่อความอยากรู้เข้ามาในหัวซอนญ่านักฆ่ารับจ้างอย่างเธอก็ก้าวขาทำท่าจะเดินเข้ามาหาคนที่เธอพอจะพูดคุยได้ สักคนเพื่อที่จะถามความเป็นไปเป็นมาว่าที่นี้เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น

“ หนู มาทำบุญเหรอลูก “ เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งเรียกซอนญ่าว่าหนู ซอนญ่าที่กำลังก้าวขาจะเดินตรงมายังภายในศาลาวัด ซอนญ่าเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็หันไป ก่อนจะพบว่าที่เธอเห็นนั้นเป็นแม่ชี ที่ยื่นยิ้มหวานสายตาของแม่ชีดูมีเมตตา ซอนญ่าเมื่อได้เห็นคนเข้ามาแบบนั้นเธอก็รู้สึกดีใจเพราะอยากรู้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นตอนนี้ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

“ สวัสดีคะแม่ชี // ใช่คะหนูว่าจะมาทำบุญสักหน่อยไม่ทราบว่าพระไปไหนกันหมดเหรอคะ “ ซอนญ่าหันมายกมือไหว้แม่ชี พร้อมกับถามแม่ชีว่าพระไปที่ไหนเธอไม่เห็นมีพระเลยสักองค์ด้วยความสงสัยซอนญ่าก็ไม่รอช้าเธอก็ถามออกมาทันที เมื่อแม่ชีได้ยินแบบนั้น เธอก็ทำหน้าตาเรียบนิ่งผิดไปจากเมื่อกี่ แตกต่างราวฟ้ากับเหวเลยก็ว่าได้ เมื่อซอนญ่าเห็นสีหน้าท่าทางที่เปลี่ยนไปของแม่ชีแบบนั้นด้วยสัญชาตญาณของนักฆ่าบอกเธอว่า แม่ชีองค์นี้ไม่ใช่เซฟโซน

“ หึหึหึ แม่หนูเป็นใครทำไมถึงไม่รู้ว่าที่วัดนี้เป็นวัดที่มีแต่แม่ชีเท่านั้น ที่นี้ไม่มีพระหรอกนะหนู “ แม่ชี แสยะยิ้มออกมาพร้อมกับมองเธอด้วยสายตาที่ดูน่ากลัวเป็นอย่างมาก เมื่อซอนญ่าเห็นแบบนั้นอยู่ๆขนในตัวของเธอก็ลุกโชนขึ้นมาทุกรูขุมขน อย่างอัตโนมัติ

“ แม่ชีคะ แล้วทำไมที่วัดนี้ไม่มีพระละคะ แล้วอีกอย่างใช่คะหนูไม่ใช่คนที่นี้หนูแค่ขับรถผ่านมาเฉยๆก็เลยแวะเข้ามาทำบุญเฉยๆคะ “ ซอนญ่า รวบรวามสติเพื่อไม่ให้หลุดเธอก็แสยะยิ้มออกมาเช่นเดียวกัน แล้วก็บอกแม่ชีออกมาอีกครั้งว่าเธอเป็นคนที่ขับรถผ่านมาที่นี้เฉยๆ เมื่อแม่ชีเห็นท่าทางของหญิงสาวดูไม่หวาดกลัวเธอเลย เธอก็แสยะยิ้มออกมาอย่างพอใจ ก่อนจะพูดออกมาว่า

“ ซอนญ่า สินะ “ อยู่ๆแม่ชีก็เรียกชื่อเธอออกมา พร้อมกับยกยิ้มมุมปากซอนญ่าเมื่อได้ยินแม่ชีคนนี้ คนที่เธอไม่เคยรู้จักและก็ไม่เคยเจอกันมาก่อน เมื่อซอนญ่ารู้สึกแปลกประหลาดใจขึ้นมาแบบนั้นความสงสัยก็เข้ามาทางสายตาทันทีก่อนจะพูดออกมาตามความคิด

“ แม่ชีเป็นใครแล้วรู้ได้ยังไง ว่าฉันชื่อซอนญ่า “ ด้วยความที่เธอเป็นนักฆ่าเธอต้องระวังตัวเองเป็นอย่างมาก เมื่อมีคนรู้จักชื่อเธอตามกฎของซอนญ่าแล้วเธอต้องฆ่าคนที่รู้ตัวตนของเธอซะ สายตาก็จ้องไปที่แม่ชีมือของเธอก็ค่อยๆล้วงเข้าไปในเสื้อเพื่อจะจับมีดที่เธอพกติดตัวอยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นเวลานอน เมื่อแม่ชีเห็นบบนั้นเธอก็ต้องรีบแสดงตัวทันทีเพราะไม่อยากให้แม่ชีและพระที่นี้จับเธอได้

“ เดี๋ยวก่อน ฉันเอ็มมี่ 290 “ แม่ชีรีบแสดงตัวกับซอนญ่าทันที ไม่ใช่ว่ากลัวรึว่าอะไรแต่เธอกลัวว่าความลับของเธอจะถูกเปิดเผยก้เลยต้องรีบแสดงตัว เมื่อซอนญ่าได้ยินแบบนั้นเธอก็หยุดมือพร้อมกับชะงักตาตั้งอย่างไม่อยากจะเชื่อว่านักฆ่าที่มีชื่อเสียงเรื่องบู๊ ล้างผล่านอย่างเอ็มมี่จะมาอยู่ในชุดแม่ชีได้

“ เชี้ยยยยยย ไม่จริงใช่มั้ย นี้พวกเรามาถึงยุคที่ต้องปลอมมาเป็นแม่ชีแล้วเหรอเนี่ย แล้วนี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน ทำไมเจ๊ถึงเป็นแบบนี้ไปได้ “ ซอนญ่า สบถออกมาด้วยความรู้สึกแปลกใจและก็ตกใจเป็นอย่างมาก เมื่อซอนญ่าเห็นนักฆ่าในตำนานอย่างเอ็มมี่ รหัสประจำตัว290 มาอยู่ในชุดแม่ชีและก็ยังลงทุนโกนหัวอีกด้วย

“ ใจเย็นก่อนโยมมาตามแม่ชีมาทางนี้เรามาคุยกันที่นี้ดีกว่า เดี๋ยวมีคนได้ยินจะเป็นเรื่องใหญ่งานที่พี่ขอให้เรามาช่วยจะเสีย “ แม่ชีดึงแขนของซอนญ่าให้เดินตามเธอมาทางนี้ เพื่อไม่ให้เปนที่สะดุดตาของใครซึ่งซอนญ่าก็เดินตามมาอย่างว่าง่าย เพราะเธอก็อยากรู้ว่า เรื่องที่เกิดขึ้นมันเป็นอะไรกันแน่ทำไมเอ็มมี่ 290 นักฆ่าในตำนานถึงต้องเรียกใช่บริการรุ่นน้องอย่างเธอได้