หนึ่งปีต่อมา
อาคารเช่าขนาดสองชั้นครึ่ง พื้นที่เมืองใหม่
โจวฟางจื่ออาบน้ำเสร็จเรียบร้อย ดูเหมือนว่าคนที่นอนเล่นอยู่บนฟูก กำลังเกิดความต้องการอย่างมหาศาล
“จื่อจื่อ...” น้ำเสียงเขาทุ้มและน่าฟัง ยามนี้หวังเสี่ยว
เกอโตกว่าเดิม แต่อาจหมกหมุ่นเรื่องบนเตียงสักหน่อย แต่เขาก็ช่วยงานเธอได้มาก หลังจากย้ายออกจากบ้านหวังด้วยดี พร้อมทุนก้อนหนึ่ง เธอมีชีวิตใหม่ เดินทางออกจากพื้นที่เดิม มาอยู่อีกเมืองที่กำลังเป็นเขตเศรษฐกิจ เปิดร้านขายของชำช่วงเช้ามืดไปจนถึงเที่ยง พร้อมรับอาหารต่างๆ มาขายหน้าร้าน รายได้ถือว่าดี อยู่ได้อย่างสบายๆ ส่วนหวังเสี่ยวเกอ เขาเลือกที่จะไม่เรียนต่อระดับมหาวิทยาลัย แต่ศึกษาสายอาชีพแทน และสิ่งที่เขาใฝ่ฝันคือการเป็นเชฟ ซึ่งเธอพอใจเรื่องนี้ ด้วยหวังเสี่ยวเกอมีรสมือที่ดี
หญิงสาวกำลังเช็ดตัวทำความสะอาดร่างกาย แต่คนที่นอนบิดขี้เกียจอยู่ลุกขึ้นแล้วเข้ามานัวเนียเธอ
เขาคงพยายามเป็นห
