บทที่19
คุณไบร์ทไม่อ่อนโยนเลย
วันนี้ฉันไม่มีเรียนจึงอยู่บ้านอ่านหนังสือและได้คุยกับแม่ถึงเรื่องที่ฉันไปเจอมา แม่เลยหวนคิดถึงพ่อต้นกล้าที่จากไป พ่อของฉันก็คือคนที่ปกป้องทุกคนพ่อเป็นเหมือนฮีโร่ของฉันเลย
“พ่อแกน่ะดื้อ ขวางโลก ตอนแกเกิดมาหน้าเหมือนเด็กฝรั่งพ่อแกจะไปต่อยหมอด้วยซ้ำหาว่าหมอหยิบลูกผิด ประสาทจะเสีย” ผู้เป็นแม่หวนคิดถึงคนรักที่จากไปก็พาให้น้ำตาคลอจนลูกสาวต้องเข้ามากอดปลอบใจ
“ไม่เป็นไรนะแม่ ป่านนี้พ่อคงรอดูความสำเร็จของหนู อีกไม่นานเรียนจบแล้วหนูจะรีบมีผัวทันทีพ่อต้องภูมิใจในตัวหนูฮ่า ๆ"
“มะเหงกนี่ไง แกเนี่ยมันน่าตีให้ตายดีนะว่าแม่มีแกแค่คนเดียว ถ้าเราไม่ได้คุณอาทิตย์เราก็แย่เหมือนกันนะหอม ดีที่คุณอาทิตย์เขาส่งเงินเดือนให้เราทุกเดือน แต่มันน่าเจ็บใจนักตอนคุณอาทิตย์โอนเงินให้แม่แสนห้า เขาบอกให้ตามเงินเดือนของพ่อแกไม่รวมค่าเทอมของแก มันทำให้แม่รู้ว่าพ่อแกมันโกหก พ่อแกบอกว่าทำงานเง
