บทที่17
งานเลี้ยงเสี่ยงตาย
ต้นหอมดูการประมูลอย่างใจจดใจจ่อโดยไม่รู้เลยว่าตอนนี้เสี่ยหนูกำลังจ้องมองเธอจากมุมมืดของงานเลี้ยง สายตาที่กำลังมองแผ่นหลังของเธอดูหยาดเยิ้มไม่ต่างจากคนเมาเนื้อ
“เสี่ยหนูครับผมไปสืบมาแล้ว ผู้หญิงคนนั้นเธอเป็นผู้หญิงของหมอเบย์และคุณไบร์ทครับ”
“ฮะ สามคนผัวเมียงั้นเหรอฮ่าๆๆ เชื้อไม่ทิ้งแถวจริงๆ มึงจับตาดูเอาไว้เผลอเมื่อไหร่อุ้มได้เลย กูจะทำให้ราชสีห์ก้มกราบกูให้ได้คอยดูสิ!” รอยยิ้มที่แสนเจ้าเล่ห์เผยออกมาจากใบหน้าของเสี่ยหนูลูกน้องที่ยืนอยู่รีบแยกย้ายกันไปทำงานตามแผนที่ได้วางไว้ทันที
รอยยิ้มที่สดใสของต้นหอมเริ่มเป็นที่สนใจแก่มาเฟียคนอื่นๆ เธอน่ารัก สดใส ซุกซนจนถูกคุณหมอเบย์ดุบ่อยๆ สองมือถูกสองหนุ่มดึงไปจับไว้คนละข้างทำเอาต้นหอมเขินอายจนไม่กล้าเงยหน้ามองใครเลย
การประมูลเพชรจะสลับกับการแสดงดนตรีเพื่อเพิ่มอรรถรสและความสนุกสนานทำให้แขกในงานต่างชื่นชมการจัดเรียงตามลำ
