บทที่6
นั่งทับของแข็ง กลางห้องประชุมNC
มหาวิทยาลัย
ต้นหอมเดินมานอนฟุบอยู่ที่โต๊ะม้าหินอ่อนโดยมีพิชชี่นั่งมองสภาพเพื่อนที่เหมือนไปฟัดกับหมาที่ไหนมา มือของพิชชี่จิ้มไปที่หน้าผากของต้นหอมเพื่อเช็กดูว่าเพื่อนยังไม่ตายใช่ไหม ต้นหอมจึงค่อยๆ ลืมตาขึ้นมามองหน้าเพื่อนรักด้วยสายตาเหนื่อยล้า
“มึงไปฟัดกับหมาที่ไหนมาอีหอม!”
“หมาที่ไหนหมอต่างหาก เมื่อคืนกดกูยับเลยหาว่ากูไปอ่อยลูกน้องเขา แม่งกูโดนตั้งแต่3ทุ่ม อยากจะบ้าตาย”
“ฮะ!! อีหอมมึงพูดไหมสิ อีห่ากูตามมึงไม่ทันหมอไหน มึงมีผัวตั้งแต่เมื่อไหร่อีหอมมมลุกมาคุยกับกูเดี๋ยวนี้!!!” พิชชี่เขย่าตัวเพื่อนรักจนต้นหอมต้องลุกขึ้นมาเล่าให้ฟังอย่างละเอียดทำเอาพิชชี่หัวใจแทบวาย เจอกันวันแรกถูกหมอตรวจภายในไม่พอยังโดนเขาตามไปเปิดซิงอีก
“น่าอายใช่ไหมมึง” ต้นหอมถามเพื่อนที่ใบหน้าดูตื่นเต้นเหลือเกิน
“มึงทำดีมากค่ะอีหอม ลูกชายของคุณอาทิตย์ดังมานานแล้วยิ่งหมอเบย์เนี่ยตัวพ่อล่าสาวบริสุทธิ์เลย แต่มึงอย่าไปจริงจังเลยวันดีคืนดีก็เอาเด็กมาสวิงกัน ในกลุ่มพริตตี้คุยกันให้แซด”
เรื่องนี้ต้นหอมก็เคยได้ยินมาจากปากของคุณไบร์ทเหมือนกันว่าทั้งสองเคยแซนวิสผู้หญิงคนเดียวกัน แต่เธอคงไม่ยอมให้ทำแบบนั้นแน่ ขอทีละคนดีกว่า
“อืมกูรู้แล้ว กูไม่ได้จริงจังหรอก”
“ว่าแต่แซ่บไหมได้ข่าวว่าอันเท่าแขนจริงปะ”
“อืม ยังจุกไม่หายเลยเนี่ย”
สองสาวคุยกันอย่างสนุกสนานเมื่อถึงเวลาเลิกเรียนต้นหอมก็ต้องเดินทางไปสโมสรเพื่อเอาฟ้มการประชุมไปส่งให้คุณไบร์ทที่ไลน์มาตามเธอเนื่องจากใกล้เวลาประชุมแล้วแต่เอกสารของหมอเบย์ยังไม่มาสักที
สโมสร
ต้นหอมเดินเข้ามาก็เจอพวกผีพนันที่กำลังเล่นสนุ๊กเกอร์และไพ่อยู่ด้านล่าง ชั้นสองและชั้นสามเป็นกาสิโน ส่วนชั้น4เป็นออฟฟิศ ชั้น5เป็นห้องประชุม ชั้นหกเป็นห้องผู้บริหาร มีห้องของคุณอาทิตย์ คุณไบร์ทและหมอเบย์ แต่ละชั้นมีบอดี้การ์ดยืนอยู่เต็มไปหมด
“ต้นหอมมานี่เร็ว” ไบร์ทเดินมาเรียกต้นหอมให้เข้ามาในห้องทำงานของตนเพื่อเอาเอกสารของหมอเบย์มาถ่ายเอกสารสำหรับแจกให้สมาชิกของสโมสรได้อ่าน
ที่นี่จะเป็นสถานที่รวมตัวของทุกแก๊งและผู้มีอิทธิพล ในแต่ละเดือนทุกคนต้องจ่ายส่วยให้กับสโมสรเพื่อเป็นค่าคุ้มครองเพื่อลงมติว่าสมาชิกของที่นี่จะไม่หักหลังแต่เข่นฆ่ากันเอง แต่มันก็ใช่ว่าจะไม่อยากมีคนโค่นล้มอำนาจเพียงแต่พวกมันไม่กล้าเปิดเท่านั้นเอง
“ที่นี่ทำไมมีแต่บอดี้การ์ดคะคุณไบร์ท”
“วันนี้เป็นวันที่สมาชิกต้องจ่ายส่วย บอดี้การ์ดของแต่ละแก๊งเลยมารวมตัวกันที่นี่เพื่อปกป้องเจ้านายของตัวเอง ไปเถอะทุกคนรออยู่”
ไบร์ทเดินนำต้นหอมเข้ามาในห้องประชุมตอนนี้ทุกคนกำลังหารือกันเกี่ยวกับการทำงานของรัฐบาลทรงโจร ต้นหอมนำเอกสารไปแจกให้สมาชิกทุกคน เธอจึงถูกชายร่างท้วมจับก้นแถมยังบีบจนเธอตกใจถอยออกมา
“ว๊าย!!”
ไบร์ทหันไปมองหน้าไอ้เสี่ยหนูที่กำลังยิ้มเยอะเย้ยปืนที่เหน็บอยู่จึงถูกหยิบออกมาวางไว้กลางโต๊ะจนเกิดเสียงดัง ปึ้ง! ทั้งห้องประชุมมองหน้ากันเลิ่กลั่กทันที ทุกคนต่างรู้ดีกว่านิสัยของไบร์ทเป็นยังไง หากใครแข็งข้อก็ถูกยิงทิ้ง แม้จะมีแก๊งอื่นที่ไม่พอใจกับการดูแลสโมสรของไบร์ทแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะที่นี่เป็นที่เดียวที่ตำรวจไม่กล้าเข้ามายุ่ง พวกแก๊งมาเฟียจึงนำเงินมาฟอกที่สโมสรหากใครมีปัญหากับไบร์ทหรือคนของพยัคฆ์เมฆาก็เหมือนตัดแขนตัดขาของตัวเอง
“เธอเป็นคนของผม ช่วยให้เกียรติเธอด้วย!”
เสี่ยหนูรีบดึงมือกลับแต่สายตาก็ยังมองสาวสวยไม่ละ ต้นหอมจึงรีบเดินกลับไปหยิบกระเป๋าเพราะตอนนี้เสร็จหน้าที่ของเธอแล้ว
“คุณไบร์ท คุณอาทิตย์คะหอมกลับก่อนนะคะ”
“เดี๋ยวอยู่ก่อนออกจากที่นี่ไปเธอไม่ปลอดภัยนา มานี่!”
มือหนาของไบร์ทดึงต้นหอมมานั่งตัก สาวตัวเล็กจึงต้องโอบกอดคอชายหนุ่มเอาไว้ ขาเรียวๆ ก็รีบไขว่ห้างสรีระของเธอมันส่งผลให้ทั้งสองดูมีสง่าจนน่าจับตามอง
“อยู่เฉยๆ นั่งนิ่งๆ ไอ้เสี่ยหนูมันให้ลูกน้องจับตาดูเธอไว้แล้ว ไอ้นี่มันเมาเนื้อหลอนสมุนไพร” เสียงกระซิบข้างหูทำให้ต้นหอมต้องยอมนั่งตักของชายหนุ่มอยู่แบบนั้น
เมื่อต้นหอมต้องนั่นตักของชายหนุ่มเกือบครึ่งชั่วโมงเธอก็รู้สึกเมื่อยจนอยากขยับร่างกายแต่การขยับร่างกายของเธอมันกลับทำให้อะไรที่หลับอยู่ตื่นขึ้นมาจนต้นหอมเริ่มหน้าแดงต้องก้มหน้าลง
จมูกของไบร์ทจึงคลอเคลียอยู่ที่แก้มของเธอ สองแขนก็โอบเอวเธอไว้ ลมหายใจเริ่มผสานจนเป็นหนึ่งเดียวกัน แต่โชคดีที่ตอนนี้ทุกคนกำลังสนใจภาพการปรับปรุงสโมสรเพื่อเปลี่ยนป่าด้านหลังให้เป็นสนามกอล์ฟ
“รู้สึกอยากลุกจังเลยค่ะ” แม้จะอยากลุกมากแค่ไหนก็ไม่สามารถลุกได้เพราะชายหนุ่มจับเอวของเธอให้โยกเบาๆ เล่นเอาท่อนเอ็นแทบจะระเบิดออกมาจากกางเกง
“คุณไบร์ทคะรูดซิปกางเกงทำไมคะ อย่าทำอะไรหอมนะคะ”
“เบาๆ สิ อยากให้ทั้งห้องประชุมรู้หรือไงว่าเธอกำลังโดนฉันเอา ลองคิดดูนะโดนเอาต่อหน้าคนเป็นสิบเธอไม่อายหรือไง” เสียงกระเส่าดังอยู่ข้างหูต้นหอมจึงต้องกัดปากตัวเองเพื่อไม่ให้ส่งเสียงออกมา
ถุงยางถูกฉีกออกแล้วสวมใส่ด้วยความเร็ว กางเกงในตัวจิ๋วถูกแหวกมาด้านข้างจากนั้นท่อนเอ็นขนาดพอๆ กับหมอไบร์ทก็ยัดเข้ามาแถมต้นหอมยังถูกจับให้นั่งทับลงมาด้วย
“อืม....ตอดฉิบ!” ไม่แปลกใจว่าทำไมหมอติดใจนักนี่แค่นั่งทับนะถ้าได้กระแทกให้เต็มที่ไม่รู้จะมันขนาดไหน
ต้นหอมค่อยๆ ร่อนเอวเบาๆ เพื่อไม่ให้เกิดเสียงแปลกๆ ออกมาแต่ดูเหมือนว่าความตื่นเต้นมันจะเข้าไปกระตุ้นความต้องการของทั้งสองเป็นอย่างมาก ร่างของต้นหอมถูกดันให้โน้มตัวไปกับโต๊ะประชุมเล็กน้อยเพื่อที่ไบร์ทจะได้ทำอะไรสะดวกหน่อย
“ซี๊ดดด คุณไบร์ท” เสียงที่ออกมาแต่ลมมันบ่งบอกว่าเธอกำลังใกล้จะถึงปลายทางแล้วแต่ผมยังไม่อยากเสร็จตอนนี้เลย
“เสร็จเลย!!” ผมเอื้อมมือไปขยี้ที่ร่องรักของเธอจนน้ำรักของเธอทะลักออกมาเต็มมือของผม ผมจึงรีบดันตัวเธอลงไปใต้โต๊ะเพราะตอนนี้ทุกคนกำลังหันมา
“อื้อ..อ๊า..” ตอนนี้ลูกชายของผมกำลังถูกปากเล็กๆ ดูดอย่างเมามันแถมยังใช้ลิ้นได้เก่งเหลือเกิน อยากจะร้องครางออกมาก็กลัวคนรู้ ผมเลยต้องนั่งนิ่งหน้าแดงจากการถูกทรมาน
บ๊วบ! เสียงของต้นหอมทำให้ผมต้องกดหัวเธอไว้ แบบนั้นแหละเด็กดีใกล้แล้ว สุดยอดเลย
“อ๊า!!” เสียงที่เปล่งออกมามันทำให้ทั้งห้องประชุมหันมามองตนด้วยความตกใจ ไม่นานต้นหอมก็โผล่ขึ้นมาจากโต๊ะด้วยใบหน้าเขินอาย น้ำรักยังเปื้อนผมเธออยู่เลย
“กูว่าแล้วนั่งอื้ออ๊ากันอยู่ได้ ที่แท้กดกันในห้องประชุมเลยไอ้ห่า!!”