“ทำอะไรคะ” เธอถาม เนื้อตัวยังร้อนวูบวาบจากฤทธิ์เหล้า
อัลเบอร์โตกอดอกมองดุ
“ลงโทษ” เขาว่า “เมื่อคืนทำอะไรลงไปบ้าง จำได้ไหม”
รสิตาขมวดคิ้วครุ่นคิด ก่อนความทรงจำอันไร้สติจะหวนกลับมาให้หญิงสาวอับอายจนแทบแทรกแผ่นดินหนี เธอร่วมรักกับเขาอย่างร้อนแรงที่ซอกตึกมืดทึบ ทั้งที่มีคนอยู่ข้างนอกตั้งเยอะ! มิหนำซ้ำหากไม่เข้าข้างตัวเองนัก เมื่อคนนี้เธอเป็นคนคุมเกมยั่วให้เขาคลั่ง
เห็นหน้าเธอแดงก่ำแล้วอัลเบอร์โตก็ขำ แต่เขาจะไม่หัวเราะให้เธอได้ใจหรอก
ชายหนุ่มเทเหล้าลงยังไหล่เนียนจนเธอสะดุ้งร้องอุทานเสียงเบา ก่อนที่เขาจะถอดเสื้อยืดของตัวเองโยนทิ้ง โน้มลงไปดื่มกินรสเหล้าร้อนผ่าวบนเรือนร่างหญิงสาว จูบฟัดไล่เลียจนเธอแหงนเงยศีรษะพยายามรั้งมือเข้ามากอดเขาแต่ทำไม่ได้ รสิตาครางอย่างขัดใจ ก่อนถูกเขาใช้เชือกมัดปิดตาไว้
“ชอบไม่ใช่เหรอ เหล้า... หน้ากาก” เขาดูดดึงเนินทรวง จูบแรงๆ จนเม็ดบัวสั่นสะท้าน “เธอไม่มีทางรู้แน
