Chapter 9 รางวัลที่ทำดี

1193 คำ
“อ้อ” เขาหันกลับมาสั่ง “เพื่อเป็นรางวัลที่เธอทำดี... บ่ายนี้ฉันอนุญาตให้เธออ่านหนังสือเล่มไหนของแม่ก็ได้ จนกว่าจะจบเล่มแล้วกัน ส่วนกระเป๋าวางไว้ที่สตูลปลายเตียงนั่นละ เดี๋ยวคืนนี้ฉันจัดการเก็บของในกระเป๋าเอง” ริมฝีปากสีชมพูใสปรากฏรอยยิ้มกว้าง ดวงตาเป็นประกายเสียจนหัวใจแกร่งกระตุกเยือกอย่างไม่ทันตั้งตัว ให้ตายเถอะ! เขาไม่คิดเลยว่าเวลารสิตายิ้ม... ยิ้มอย่างมีความสุข เธอจะยิ่งสวยหยาดเยิ้มถึงเพียงนี้... “ขอบคุณค่ะคุณชาย” ร่างเล็กลุกขึ้นวิ่งตื๋อออกจากครัวไป ก่อนสะดุดหยุดที่บันไดทางขึ้นเพราะเพิ่งคิดได้ว่าต้องเก็บกระเป๋าเข้ามาก่อน เธอจึงวิ่งไปหน้าบ้านและลากกระเป๋าเสื้อผ้าสีดำที่มีเพียงใบเดียวท่ามกลางกระเป๋าหลายใบซึ่งส่วนใหญ่ออกโทนสีขาวสีฟ้าขึ้นไปบนห้องพักส่วนตัวของอัลเบอร์โตอย่างแข็งขัน ทิ้งให้ชายหนุ่มมองตามด้วยรอยยิ้ม ไม่คิดเลยว่าเรื่องธรรมดาๆ อย่างการอนุญาตให้อ่านหนังสือจะทำให้เธอมีความสุขขนาดนี้ แล้วถ้าเธอรู้ว่าคืนนี้จะได้รับของขวัญอะไรจากในกระเป๋านั่นเธอจะดีใจแค่ไหนกันนะ คิดแล้วชายหนุ่มก็ลงมือล้างจานไป ผิวปากไป และคิดว่าดีเหมือนกันที่ริคไม่อยู่บ้าน เขาจึงยังไม่ต้องเข้าไปศึกษางานที่บริษัท เวลาสนุกกับรสิตา... จะยังไม่จบลงอย่างง่ายดายแน่ แค่คิดถึงนวลเนื้อเต่งตึงเนียนเด้งมือสีน้ำผึ้งสวย ร่างกายก็ขึงขังต้องการเธออีกหน แต่เพราะลั่นวาจาแล้วว่าจะปล่อยเธอพักผ่อนกับหนังสือเล่มโปรด จึงได้แต่ข่มจิตข่มใจข่มไฟราคะให้ดับลงไปเงียบๆ เพียงลำพัง “แต่โรสโตเป็นสาวแล้วนะคะ จะให้ดูแลคุณชายเหมือนเมื่อก่อน ดิฉันว่า...” นีน่ารีบหุบปากสนิทเมื่อสายตาดุดันของอัลเบอร์โตปราดมองมาอย่างเอาเรื่อง นางเพิ่งกลับมาจากการช่วยขนย้ายเฟอร์นิเจอร์ของคุณชายที่สั่งมาถึงสามคันรถเมื่อครู่นี้เอง หลังนั่งรอแหงกอยู่ที่ล็อบบีของร้านเฟอร์นิเจอร์หรูหราอยู่เสียครึ่งค่อนวันเพราะความผิดพลาดของทางร้าน เมื่อกลับมาแล้วหัวหน้าแม่บ้านรีบตรวจสอบความเรียบร้อยและสะอาดหมดจดของบ้านทันที คิดว่าหากมีอะไรผิดพลาดเพียงนิด นางจะจัดการลงโทษรสิตาเสียให้สาแก่ใจ! แต่บ้านก็สะอาดเรียบร้อยดี มีแค่กลิ่นน้ำมันหอมแปลกๆ ในห้องครัวเท่านั้นที่ดูเหมือนจะผิดแปลกไปจากปกติ แต่เมื่อเห็นโถวางเทียนหอมขนาดใหญ่มีรอยจุดไฟและดับไปแล้ว อัลเบอร์โตบอกว่าเขาซื้อมาวางเอง มันหอมดี นางจึงหมดข้อสงสัย “โรสน่ะเหรอโตเป็นสาว” ชายหนุ่มทวนคำ “ตรงไหนกันที่ว่าโตแล้ว ยัยนั่นอายุแค่สิบแปด ตัวเท่าเด็กประถม” แต่นมใหญ่เป็นบ้า... เขาแอบคิดต่อเองในใจ “เด็กเกรดหกบางคนยังดูโตเป็นสาวกว่าโรสเสียอีก นีน่าคิดมากไปหรือเปล่า” “แต่...” “นีน่า” เขากดเสียงดุ “ฉันเป็นคนตัดสินใจ ไม่ใช่นีน่า ที่บอกไว้ก็แค่จะได้ไม่เรียกใช้โรสซ้ำซ้อนกัน ที่ผ่านมาโรสทำความสะอาดได้ดีที่สุดในบรรดาแม่บ้าน ห้องฉันสะอาดมากตอนกลับมาถึง ฉันชอบความสะอาด ฉันจะให้โรสคอยดูแลห้องหับจัดการเสื้อผ้าให้ฉัน นีน่าจะโวยวายทำไม” “ดิฉันทำให้เองสะอาดกวะ...” ยังพูดไม่ทันจบ อัลเบอร์โตก็หัวเราะอย่างเยาะหยัน “กลับห้องพักไปสระผมไม่ให้มีกลิ่นโชยมาแบบนี้ก่อนดีกว่า ค่อยมาพูดเรื่องความสะอาดกัน” พูดจบก็ปล่อยให้หัวหน้าแม่บ้านวัยดึกยืนอ้าปากค้าง ก่อนกัดฟันกำมือแน่นอย่างโกรธจัด แต่ชายหนุ่มไม่สนหรอก เขาหันเดินขึ้นไปบนห้องนอนที่ไม่รู้ตอนนี้สาวน้อยของเขาอ่านหนังสือจบหรือยัง และรู้สึกสาแก่ใจที่ ‘เอาคืน’ ยัยป้ามหาภัยให้รสิตาได้ คิดหรือว่าเขาไม่ได้ยินที่นีน่าด่าเธอว่า ‘ร่านเหมือนแม่’ คิดหรือว่าเขาไม่เห็นว่ารสิตาสะอื้นจนตัวสั่น แต่เขาไม่เข้าไปตอนนั้นเพราะคิดว่าหากเข้าไปปลอบ อาจทำให้เธอยิ่งอับอาย เมื่อเปิดประตูเข้าไป ก็พบรสิตานั่งอ่านหนังสืออยู่บนพรมข้างเตียง เธอเอนหลังพิงเตียงอย่างสบาย และเงยหน้าขึ้นมองเขา รีบเก็บหนังสือวางบนตัก ใบหน้าเคร่งเครียดกังวล “ยังอ่านไม่จบเหรอ” เธอพยักหน้าอย่างเสียดาย เขาจึงลงมือถอดเสื้อผ้าตัวเองท่ามกลางสายตาตื่นตกใจของเธอ “อ่านต่อเถอะ ฉันจะเข้าไปแช่น้ำอุ่นหน่อย” เขายิ้มเมื่อเห็นสีหน้าโล่งอกโล่งใจของเธอ ชายหนุ่มเดินเข้าไปหา เชยคางหญิงสาวให้เงยหน้าขึ้นมารับจูบดูดดื่ม ก่อนกระซิบเสียงพร่า “แต่อ่านจบแล้วตามฉันเข้าไปนะ ฉันจะรออยู่ที่อ่างน้ำวน” เขาผละจากสาวน้อยแก้มแดงมาถอดเสื้อผ้าต่อจนเปลือยเปล่าไปทั้งร่าง รู้ว่าเธอมองมา และเขาก็มั่นใจในรูปร่างของตัวเองจนไร้ซึ่งความอายใดๆ ทั้งสิ้น ร่างแกร่งเต็มไปด้วยมัดกล้ามจากการออกกำลังกายอย่างหนักขณะเดินทางไปเรียนต่อ เดินเข้าไปในห้องน้ำและเปิดประตูทิ้งไว้ ล้างเนื้อตัวแล้วก็เปิดน้ำอุ่น หยดน้ำมันหอมลงไปนิดหนึ่ง ก่อนก้าวเข้าไปนอนแช่ในอ่างอย่างสบาย ดวงตาคมกล้าปิดลง นอนแช่อยู่นานเธอก็ยังไม่มา แต่เขาก็รู้สึกสบายเนื้อตัวเสียจนแทบจะเผลอหลับไป หากไม่ใช่ว่าได้ยินเสียงฝักบัวเปิด เมื่อลืมตามองจึงเห็นจากกระจกมัวๆ เป็นรูปร่างอวบอิ่มของสาวเจ้า กำลังล้างเนื้อล้างตัวอยู่ในนั้น เธอบรรจงรวบผมยาวขึ้นขมวดผมเป็นปมอยู่กลางศีรษะ ด้วย เชือกรัดผมสีดำ ก่อนลูบไล้สบู่เหลวไปตามเรือนแขน หน้าอก หน้าท้องไล่ลงไปจนชายหนุ่มกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ยิ่งเธอก้มลงลูบไล้เรียวขา เขาก็แทบจะคลั่ง ความเป็นชายที่หลับใหลพลันฟื้นตื่น และอดไม่ได้ที่จะยื่นมือไปจับ เสียดสีเบาๆ โดยไม่ละสายตาจากสาวน้อยในกระจกฝ้า เขาปลดปล่อยตัวเองเรียบร้อยแล้วตอนเธอปิดฝักบัว และยิ้มอย่างมั่นใจว่าคราวนี้เขาจะยืดบทรักให้ยาวนานจนเธอดิ้นพล่านร้องขอให้เขาหยุด! ชายหนุ่มละมือจากมังกรใต้น้ำที่อ่อนนุ่มลงและเริ่มแข็งขึงอีกครั้งเมื่อเธอเดินออกมา รสิตาเปลือยเปล่า นวลเนียน เปียกชุ่มไปด้วยน้ำอุ่น เธอเดินมาหาเขา สองเต้าชูชันเบียดกันจนน่าพิศวง เอวเธอเล็กคอด ก่อนผายออกเป็นสะโพกกลมกลึง
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม