ยามเช้าในวันนี้ต่างจากปกติเพราะคนในหมู่บ้านหวังเหล่ยหลายคนต่างตบเท้าเข้าเมืองด้วยชุดที่ดีที่สุดเช่นยามเทศกาล บุรุษก็ขอลางานกับนายท่านถังซึ่งอีกฝ่ายอนุญาตเพราะตนเองกับฮูหยินก็จะไปร่วมงานเช่นกัน
นั่นคือวันเปิดร้านเฉินถงของเยว่ซิน
เยว่ซินกับเด็ก ๆ เองก็มาถึงแล้วตั้งแต่เช้าแล้ว คนของร้านเราทุกคนสวมชุดใหม่สีพื้นสะอาดตามีผ้ากันเปื้อนผูกอยู่ตอนนี้กำลังช่วยกันจัดร้าน คนทำอาหารก็ทำตั้งแต่เช้าตอนพวกเรามาถึงก็เสร็จแล้ว ร่างบางจัดชุดให้บุตรชายด้วยใบหน้าเบิกบาน ส่วนบ้านอันก็จะมากับบิดามารดาและท่านปู่ ท่านปู่ท่งถึงกลับออกจากบ้านนับว่าเป็นโชคดีของร้านเรายิ่งนัก
“บุตรชายแม่โตขึ้นแล้วหรือเนี่ย ชุดเริ่มตัวเล็กกว่าพวกเจ้าแล้ว”
“คิกคิก ท่านแม่อาหารอร่อย” หยู่ถงลูบพุงหมั่นโถวของตนเองให้ท่านแม่ดู ส่วนพี่ใหญ่นั้นไม่มี เพราะอาหารนำไปใช้เพิ่มความสูงหมดแล้ว วันนี้พวกเราใส่ชุดที่ท่านแม่ปักให้ ท่านแม่เองก็เช่น
