//แกร่ก// “ตื่นได้แล้วลิงน้อย” เสียงเปิดประตูพร้อมมารดาเข้ามาในห้อง มองสองพี่น้องที่แกล้งหลับทั้งที่เมื่อครู่ยังได้ยินเสียงหยอกล้อกันดังถึงครัวอยู่เลย เด็ก ๆ ยังคงนอนปิดตานิ่งอยู่ เยว่ซินเดินยิ้มไปจี้ข้างเอวคนละทีสองทีจนเป็นอาถงที่ทำเสียแผนดีดดิ้นไปกอดพี่ใหญ่ “คิกคิก ข้ายอมแล้วขอรับ ข้ายอมแล้ว” “หึ วันนี้เราไม่ได้เข้าเมืองแม่จะพาทำกิจกรรม” “สิ่งใดหรือขอรับ” สองพี่น้องตาโตรีบช่วยกันพับผ้าห่มเมื่อท่านแม่บอกว่าจะมีเรื่องสนุกให้ทำ “ซักผ้า” “ฮือ” “ฮ่าฮ่าฮ่า แม่ล้อพวกเจ้าเล่น” เยว่ซินมองเด็ก ๆ ไหลลงไปกองที่พื้นอย่างขบขัน เจ้าพวกนี้นี่ พอเห็นมารดาหัวเราะพวกเขาก็ลุกขึ้นเหมือนเมื่อครู่เพียงแกล้งนางเท่านั้น มู่เฉินให้น้องชายขยับไปพับผ้าห่มของตนเอง ส่วนเขาพับเสร็จแล้วก็เดินไปหยิบผ้าเตรียมตัวไปอาบน้ำ “วันนี้เราจะทดสอบการคำนวณกัน อาบน้ำเสร็จรีบไปกินข้าวเล่า” ท่านแม่บอกก่อนจะออกจากห้องไป มู