บทที่ 25 ท่านตาอย่าเอามารดาข้าไป (จบเล่ม 1)

4834 คำ

ท้องฟ้าเริ่มอับแสงลงเรื่อย ๆ อากาศก็เย็นขึ้นเช่นกัน กลิ่นอาหาร ควันฟืนในครัวทุกบ้านเริ่มมีให้เห็น เยว่ซินทำอาหารเสร็จแล้วจึงไม่ต้องก่อไฟอีกรอบ ตอนนี้นางเข้าไปอาบน้ำแต่งตัวก่อน จะเข้าไปเที่ยวเทศกาลครั้งแรกทั้งทีขอแต่งตัวนานหน่อยคงไม่เป็นไร แต่เครื่องประทินผิวนั้นไม่มี ถึงมีก็คงไม่กล้าใช้เท่าไหร่ เยว่ซินจัดทรงผมให้ดูดีเช่นที่เคยทำตอนอยู่เมืองหลวง ค้นความทรงจำอยู่นานกว่าจะเสร็จ ใช้ปิ่นที่ซื้อมาในวันนี้ ใบหน้านั้นไม่ได้แต่งแต้มสิ่งใดยกเว้นริมฝีปากที่ทาขี้ผึ้งผสมผงสีแดง นางลองทำดู ขี้ผึ้งจากบ้านอัน สมุนไพรก็จากท่านปู่ท่งบ้านอันเช่นกัน แต่พวกเขาปล่อยให้นางทำเพราะอยากให้เก็บไว้เป็นสมบัติให้ลูกหลานไม่ยอมให้นางสอน เยว่ซินจนใจจึงหอบกลับมาทำกับบุตรชายที่บ้าน ทำแล้วจึงมีขี้ผึ้งทาปากสีแดงแบ่งกับสะใภ้บ้านอันคนละกระปุกเล็ก ๆ ทาแล้วไม่แดงมากเหมือนทาลิปมันในโลกก่อน มองดูตนเองในกระจกทองเหลืองแล้วพึงพอใ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม