กู้ตงหยางอ้าปากยังไม่ทันเอ่ยวาจา เสี่ยวฉู่ก็แทรกเข้ามาเสียก่อน
“ฮูหยิน ข้าจัดเรือนเรียบร้อยแล้วเจ้าค่ะ จุดกำยานให้ท่านแล้วด้วย” เสี่ยวฉู่แปลกใจที่จู่ๆ ก็มีคนมากมายอยู่ที่เรือนของฮูหยิน แม้เป็นสาวใช้แต่นางไม่ชอบแม่นางเฉียวฉู่สักนิด นางแสร้งทำเป็นมองไม่เห็นแล้วปาดเข้าไปแกะมือที่เกาะแขนฮูหยินออกแล้วทำท่าประคองร่างผู้เป็นนายไว้เอง
“ฮูหยินไม่ค่อยสบายเข้าไปพักผ่อนเถิดเจ้าค่ะ เมื่อคืนท่านก็แทบไม่ได้นอนเลย อย่างไรให้พ่อบ้านดูแลแขกของท่านแม่ทัพเองเถิดเจ้าค่ะ”
“เสี่ยวฉู่ เจ้าเรียกใครว่าฮูหยินรึ” อ้ายเสิ่นถามอย่างงุนงง
เสี่ยวฉู่เบ้ปากมองบน สวรรค์! บุรุษจวนแม่ทัพกู้ช่างอาภัพนัก ฉลาดแค่เรื่องการศึกแต่โง่เง่าเรื่องสตรีเสียจริง!
“พี่อ้ายเสิ่นนี่นะ มีตาแต่ไร้แววเสียจริง นี่คือฮูหยินของท่านแม่ทัพกู้ตงหยางนามจ้าวจื่อรั่ว” เสี่ยวฉู่พูดแล้วปรายตาไปยังเฉียวฉู่ “ส่วนแม่นางชุดแดงนั้นเป็นสตรีที่ท่านแม่ทัพช
