9.เภสัชอ้อ(9)

334 คำ
“โอ๊ะ! อย่าทำแบบนั้นนะครับ” ยามเหี้ยมหลุดปากอุทาน สีหน้าเจื่อนสนิท “ผมผิดไปแล้ว ผมพยายามจะไม่คิดอะไร แต่ว่า...แค่เห็น แค่ได้กลิ่นของคุณอ้อ น้องชายของผมก็ตื่นตัวขึ้นมาเอง” “จริงเหรอ” “ครับ ผมขอโทษจริง ๆ” “ทำไมถึงได้ตื่นตัวนะ อยากเอาหนูเหรอ” “ครับ ไม่ใช่ครับ ไม่ใช่ คือ...” “พี่เคยเอาใครบ้างไหม” “ไม่ครับ ผมยังไม่เคยมีอะไรกับใคร” “ไม่น่าเชื่อเลย” “จริง ๆ ครับ” “ถ้าหนูจะให้พี่เอา พี่จะเอาเป็นไหม” “คุณอ้อ!” เหี้ยมหลุดปากอุทาน น้ำเสียงแหบพร่า ความรู้สึกเวลานี้เหมือนกึ่งตื่นกึ่งฝัน มือนุ่มของหญิงสาวฉุดมือของเขาดึงให้ขยับเข้าหา “ลองกอดหนูสิ” “ผมไม่...ผมไม่กล้า” เหี้ยมพึมพำ เสียงเหมือนละเมอ นี่เขากำลังทำความผิดอย่างใหญ่หลวงครั้งแรกในชีวิต กับผู้หญิงที่หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่หลายคนเอ่ยถึงและใฝ่ฝัน ความเซ็กซี่เร่าร้อนของเธอที่สามารถสัมผัสได้จากภายนอกนั้น บัดนี้เขากำลังจะมีโอกาสได้สัมผัสกับตัวตนจริง ๆ ของเธอ “ถ้าไม่กอด หนูจะร้องให้คนช่วย” “เอ้อ...” อ้อกลั้นขำเอาไว้สุดกำลัง และยิ่งรู้ดีว่า เธอจะสามารถควบคุมชะตากรรมของผู้ชายคนนี้เอาไว้โดยง่าย “เร็วสิคะ กอดหนู!” หญิงสาวเอื้อมคว้าอีกมือของยามเหี้ยมช่วยให้เขากอดเธอแนบเข้าหา เภสัชสาวเสียววาบที่บริเวณใต้ท้องน้อย เพราะรับรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่า ดุ้นเนื้อของเขาผงาดอัดแน่นเต็มเป้ากางเกง “พี่เหี้ยมบีบก้นหนูสิคะ บีบแรง ๆได้เลยค่ะ!” ลมหายใจของรปภ.เหี้ยมคนซื่อฟึดฟาดขึ้น มือหนาใหญ่โตเผลอบีบเนื้อสะโพกของเภสัชกรสาวสุดเซ็กซ์ เป้ากางเกงเวลานี้แทบจะปริแยก เพราะดุ้นกายที่ผงาดแข็งด้วยอารมณ์ทางเพศคุโชนรุนแรง “ท่าทางพี่เหี้ยมเหมือนไม่เคยทำอะไรผู้หญิงเลย” “ครับ”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม