11.เภสัชอ้อ (11)
469 คำ
เธอไขว้มือไปทางด้านหลัง ปลดตะขอยกทรงหลุดออกไป ยกทรงที่ห่อหุ้มก้อนเนื้อนุ่ม ๆ เคร่งครัดนั้นก็คลายออก
“เอามันออกไปสิคะพี่เหี้ยม”
เหี้ยมมือไม้สั่นขณะดึงยกทรงตัวนั้นหลุดออกมา
เต้าสองเต้าอวดความงดงามให้เห็นตรงหน้า หัวนมสีแดงระเรื่ออมชมพู ชูชันมองเห็นรอยตะปุ่มตะป่ำรอบ ๆ
อ้อยิ้มหวาน ร่านร้อน เมื่อเห็นท่าทางของเหี้ยม
เธอขยับเข้าหา แอ่นเต้า...
“ดูดนมสิคะพี่เหี้ยม”
“เอ้อ...”
กลืนน้ำลายเหนียวคอ น้ำเสียงแหบพร่า ขณะที่ก้มหน้าเข้าหายอดถันชูชันของเธอตามคำบัญชา
นาทีนั้น เหี้ยมก็ครอบริมฝีปากเข้าหาจุกเต้าของเภสัชสาว ดูดเต้าข้างนั้นเหมือนทารกที่กำลังหิวกระหาย
“อูยยย”
อ้อไหวตัวเฮือก มือเรียวของเธอตะปบอยู่ที่ท้ายทอยของเขา เรียวขาที่หยัดยืนอยู่เวลานี้เหมือนกับจะไหวยวบสิ้นเรี่ยวแรง
ใต้ท้องน้อยปั่นป่วน เนินอูมบวมเป่ง ร่องสวาทเยิ้มด้วยเมือกน้ำหล่อลื่นเต็มร่อง เม็ดเสียวเสียดสีกับกางเกงใน รับรู้ได้ถึงอารมณ์ที่กำลังคุโชนอย่างรุนแรง
“พี่เหี้ยมจ๋า หนูหงี่...อูยยย...อีกข้างสิคะ พี่ดูดนมเก่งจังค่ะ”
เหี้ยมหลับตาพริ้ม ดูดตามที่เธอสั่ง ทั้งหมดเป็นไปตามสัญชาตญาณดิบเถื่อนที่มีอยู่ในตัวอยู่แล้ว
“หนูไม่มีแรงยืนแล้วค่ะพี่เหี้ยมจ๋า อูยยย หนูเสียว”
เสียงครางของอ้อ
เต้านมของเธอถูกฟอนเฟ้นด้วยมือกร้านหนาของเหี้ยมไปแล้วโดยที่เธอไม่ได้สั่ง หัวนมแข็งชูชันอยู่ในปากของเขา
“พี่เหี้ยมจ๋า”
อ้อครางร่าน ๆ
“ฮืมมม”
“คุณอ้อหอมไปทั้งตัว”
“พาหนูไปที่เตียงได้ไหมคะ อุ้มหนูขึ้นสิคะ”
ไม่ต้องให้บอกซ้ำสองอีกแล้ว ร่างของเภสัชสาวถูกยกขึ้นอุ้มด้วยเรี่ยวแรงมหาศาลของยามเหี้ยม
ระยะของการตั้งกล้องมือถือเอาไว้ค่อนข้างไกล แต่ก็ยังสามารถมองเห็นได้ชัดเจน และได้อารมณ์ไปอีกแบบ
ยามเหี้ยมวางร่างงดงามของอ้อลงบนเตียงอย่างนุ่มนวล ในระหว่างนั้นเอง เรียวแขนของเธอที่คล้องอยู่รอบต้นคอของเขา ทำให้ร่างของเหี้ยมมีอันต้องล้มลงทาบอยู่เหนือร่างของเธอไปโดยปริยาย
“คุณอ้อ”
“ดูดนมหนูอีกค่ะพี่เหี้ยม”
สัญชาตญาณดิบถูกปลุกเร้าจนลุกโพลงรุนแรงเสียแล้ว เพราะฉะนั้น ต่อให้ในตอนแรกดูเก้งก้างก็ตาม ไมนานนักก็เริ่มเข้าใจ
“หืมมม์”
เหี้ยมดูดนมจากเต้าของหญิงสาว ใช้ลิ้นละเลงเลีย จากที่ไม่เป็นก็เริ่มเมามัน
ปลายลิ้นฉ่ำด้วยน้ำลายสัมผัสลงบนปุ่มที่กำลังแข็งเป็นไต มือสองข้างก็ฟอนเฟ้นอย่างหนักหน่วงและลืมตัว
- ผู้เขียน
