จังหวัดน่าน
“ขอบคุณนะแก้ม ที่ให้เรามาอยู่ด้วย แถมยังช่วยฝากงานให้อีก”กมลวรรณ เพื่อนสนิทคนเดียวในชีวิตคือที่พึ่งเดียวที่เธอนึกถึงในเวลานั้น กระทั่งตัดสินใจโทรไปหาอีกฝ่ายเพื่อขอความช่วยเหลือ เพื่อนก็ไม่รีรอที่จะโอนเงินค่ารถมาให้ ก่อนที่เธอจะทิ้งทุกอย่างแล้วพาลูกในท้องหนีมาที่นี่ เพื่อหวังจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ในแบบที่เธอต้องการ
“อย่าคิดมากสินิด เราเป็นเพื่อนกันนะ เพื่อนต้องช่วยเพื่อนอยู่แล้ว อีกอย่าง เราไม่ได้ทำเพื่อนิดเสียหน่อย เราทำเพื่อหลานของเราต่างหาก ว่าแต่จะเป็นเด็กผู้หญิงหรือเด็กผู้ชายกันนะหลานของน้า” กมลวรรณตอบรับคำเพื่อนพร้อมเปลี่ยนเรื่องคุย ไม่อยากให้อีกฝ่ายเครียดจนเกินไป ด้วยกลัวจะส่งผลเสียต่อหลานตัวน้อยในท้อง
“เราว่าจะขอหมอลุ้นตอนคลอดทีเดียว แก้มว่าดีไหม” อีกฝ่ายพยักหน้ารับก่อนจะช่วยจัดข้าวของให้เข้าที จากนั้นก็ปล่อยให้เธอพัก
“ค่ำๆ เราเลิกงานจะแวะซื้อของอร่อยๆ มาฝากนะ ระหว่าง
