“กูหาผัวให้ดีๆ เสือกไม่เอา ดันเสือกปล่อยตัวจนท้อง มึงมันร่านเหมือนแม่มึงไม่มีผิด!” สิ้นเสียงเท้าข้างหนึ่งของบิดาผู้ให้กำเนิดก็ถีบลงที่ท้องของเธออย่างแรง มันรุนแรงมากพอที่จะทำให้เธอจุกไปทั่วท้อง ไม่คิดไม่ฝันว่าบิดาจะกล้าทำแบบนี้กับตัวเอง
“พะ...พ่อ อย่าทำลูกนิดเลยนะคะ นิดขอ...” ในนี้คือหลานแท้ๆ ของท่าน อย่างน้อยหากไม่สงสารเธอ ก็ขอให้สงสารหลานบ้าง
“ไอ้เด็กนี่มันไม่ควรเกิดมา มึงเองก็ด้วย!” ทว่าคำตอบที่ได้กลับมานั้นกลับทำให้เธอสะอื้นไห้จนตัวโยน เป็นจังหวะที่อีกฝ่ายพยายามจะปรี่เข้ามาทำร้ายกันอีกรอบ แต่ก็ถูกมือหนาของใครบางคน คว้าตัวเสื้อเหวี่ยงไปอีกทางเข้าเสียก่อน...
“ลากคอมันออกไป!” ปริญตวาดลั่น ก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปประคองร่างของอดีตภรรยาไว้ในอ้อมแขน ภาพที่เห็นทำให้เขารู้สึกขอบตัวเองที่ตัดสินใจวนรถกลับมาทันที ที่ได้เห็นว่ารถที่เพิ่งจะสวนกันนั้นเป็นรถของใคร
“นิด เป็นยังไงบ้าง!”
“ยะ..อย
