เกสรเดินมาถึงเถียงนาก็ทำหน้ามุ่ยพร้อมบอกสามี “คันนาขาดสองที่แน่ะพี่ดำ”
ดำยังทำหน้าตานิ่งเฉยเพราะรู้ว่ามันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว ฝนตกขนาดนี้คันนาไม่ขาดก็ไม่ใช่นาเขาแล้ว เขาทำใจตั้งแต่เมื่อคืนแล้วละ และนาคนอื่น ๆ ก็คงไม่ต่างกัน
“เดี๋ยวผมช่วยแม่ซ่อมเองครับ”
“หนูก็จะช่วยแม่ค่ะ”
เกสรยิ้มให้ลูกทั้งสอง พวกเขาเป็นกำลังใจให้เธอฮึดสู้ได้เป็นอย่างดีเสมอ
รับประทานอาหารเช้าเสร็จดำก็บอกลูกชาย “ดินถือเอาบุ้งกี๋มาด้วยสองอันนะ” วันนี้ทั้งวันคงไม่ได้ดำนาอย่างแน่นอน
“ครับผม”
“ถือลำไม้ไผ่ที่พ่อตัดไว้มาด้วย”
“ครับ”
สิ้นคำเขาก็เคลื่อนกายจากไป
เกสรจึงเดินเข้าไปหอบเอาไม้ไผ่ที่เขาเหลาปลายแหลมไว้เดินลงไปในแปลงนาเพราะรู้ว่าอย่างไรลูกก็แบกไม่ไหวเพียงแต่เขาไม่บอกเธอตรง ๆ ไม่ลืมที่จะแบกจอบมาด้วยสองเล่ม
ผูกควายเสร็จดำก็พาตัวเองมาที่แปลงนาที่คันนาขาด มาถึงก็ตอกหลักที่ทำจากไม้ไผ่ลงไปในดินก่อนเพื่อกั้นไม่ให้ดิ
