คะนึงนิจ 18+

1547 คำ

สี่ปีก่อน ผู้หญิงเย่อหยิ่ง ที่ใครๆ ต่างเกลียดชัง เพราะความมากเรื่อง กำลังนอนอยู่บนเตียงสระเบื้องหน้าพนัสสร "ไม่จูบ ไม่เลีย ครึ่งชั่วโมง มีอุปกรณ์ให้เลือก" บอกคนตรงหน้า มันเป็นคำพูดที่ดูจะเป็นแพทเทิร์น จนจำได้ขึ้นใจ ใช้มือตัวเองแยกขาหล่อนออกจากกัน วันนี้คงเป็นวันที่ดีสินะ เพราะ คะนึงนิจ เลือกใส่ชุดสูทสีขาวทั้งตัว มันดูเหมาะกับหล่อน ทั้งเครื่องประดับ สีเดียวกัน กางเกงขายาวสีขาวถูกรูดออกจากตัว เบื้องหน้า ระดับสายตาของเด็กสาว กำลังจ้องมองหว่างขาของหล่อน อันเดอร์แวร์ลายลูกไม้สีขาว กำลังปกปิดของสงวน แค่เพียงลูบคลำขาอ่อนของหล่อนเพียงเท่านั้น "อืม" เสียงครางลอดดังผ่านลำคอ หล่อนยังคงหลับตาสนิท ใบหน้าไม่ไหวติงกับการสัมผัส มือเรียวยาวกำลังจะเคลื่อนไปดึงอันเดอร์แวร์ออกจากกาย แต่ถูกห้ามไว้ "ทำแค่ข้างนอก ไม่ต้องถอด" เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่ไม่ปกติ เพราะปกติ หล่อนจะจ้องแต่หาเรื่องและเสียงดังใส่ ซึ่งคราวนี้มันดูน่าฟัง และมีเสน่ห์เย้ายวน "เธอรู้มั้ย ว่าการที่น้องสาวของฉันไม่มีขนมากวนใจหรือรุงรัง มันทำให้ประสาทสัมผัสเรื่องอย่างว่ามันไวขึ้น" แถมบอกออกมาอย่างชำนาญ ให้พนัสสรต้องเพ่งมองอันเดอร์แวร์บนกายหล่อนอีกรอบ เพราะไฟที่สลัว ทำให้ไม่ได้สังเกตในทีแรก หว่างขา และของสงวนของหล่อน ไม่มีร่องรอยของขนดำๆ เลยสักนิด หากเป็นคนอื่นในวัยเดียวกัน คงได้เห็นเงาของมันผ่านกางเกงชั้นในเนื้อบางสีขาว รู้สึกชื่นชมที่หล่อนไม่ละเลยเรื่องนี้ และเรื่องประสาทสัมผัสที่หล่อนพูดถึงนั้นคงจะจริง ยังไม่ทันได้เฉียดโดนจุดนั้นด้วยซ้ำ แต่ก็รู้สึกถึงความเปียกชื้น เพราะอันเดอร์แวร์ตัวจิ๋วนั้นเป็นคราบ "เลีย นอกจากเกงใน ฉันยินดีจ่ายเพิ่ม สามเท่าโดยไม่ผ่านเจ๊หลิน" "แต่ถ้าไม่ ฉันก็จะกลับ" หล่อนคงใช้ประโยคต่อรองแบบนี้จนชิน ฝั่งพนัสสรก็ใจเต้นรัว สามเท่า โดยไม่ผ่านเจ๊หลินอย่างนั้นเหรอ มันช่างน่าสนใจ แม้จะต้องทำลายกฎที่ตัวเองตั้งไว้ แต่จะเป็นอะไรเล่าถ้าค่าตอบแทนนั้นคุ้ม แถมก็แค่ข้างนอก จึงไม่ลังเลที่จะตอบตกลง แม้จะไม่ค่อยเก่งเรื่องลิ้น แต่เธอเชื่อว่าฝึกฝนกันได้ 'ซี้ดดด' เสียงซู้ดซี้ดอย่างไม่ปิดบัง นั่นคงเพราะหล่อนพึงพอใจ สักพัก อารมณ์หวาบไหวก็ถูกขัด ด้วยเสียงโทรศัพท์มือถือของหล่อนเอง รีบคว้ามากดรับทันทีอย่างไม่ลังเล โดยไม่คำนึงถึงกิจกรรมตรงหน้า "ค่ะ คุณประธีป" พูดออกไปก็พยายามเก็บกดความเสียวไปด้วย "คืนนี้ฉัน กลับ ดึก" น้ำเสียงที่ดูจะกระท่อนกระแท่น เพราะพนัสสรจงใจเน้นหนัก "คุณ นอน ก่อน เลยค่ะ" และก็กดปิดทันที เพราะไม่อยากจะให้สายที่รับเมื่อครู่มาทำลายอารมณ์ตัวเองตอนนี้ หล่อนเลื่อนมือมากดศีรษะพนัสสรให้แนบชิดยิ่งขึ้นพร้อมจงใจอ้าขากว้างกว่าเดิม จนเด็กสาวตกใจกับความต้องการอย่างเปิดเผยนี้ แต่ก็ไม่ได้เอาพฤติกรรมความอยากของหล่อนมาทำลายการทำงานของตัวเอง ยิ่งหล่อนขยับของสงวนเบียดหน้าพนัสสรมากขึ้นอีก มันทำให้รับรู้ว่าหล่อนคงต้องการเรื่องแบบนี้มากแค่ไหน "อาห์" ร้องออกมา พร้อมเกร็งกระตุกใส่หน้าเด็กสาว แต่ไม่ยอมปล่อยมือจากศีรษะพนัสสรง่ายๆ เธอชอบที่เด็กสาวเอาหน้าซุกหว่างขา จนพอใจจึงยอมปล่อย และล้มตัวลงนอนอีกอย่างสบายใจ "เวลายังเหลือ แค่เลียต่ออย่างเดียวก็พอ" คงเป็นความชอบของหล่อน พนัสสรคิดแบบนั้น เวลาที่เหลืออีกสิบนาที เป็นการเลียจุดสงวนผ่านการเกงชั้นในเท่านั้น หล่อนไม่เรียกร้องอย่างอื่น คะนึงนิจ หลับตาพริ้ม เอาแต่กัดปากตัวเอง และบางทีก็เผลอส่งเสียงครางออกมา เอาเป็นว่าวันนี้ พนัสสร แทบจะไม่ได้ใช้นิ้วเลยด้วยซ้ำ แค่ลิ้น ก็สามารถให้ความสุขลูกค้าไฮโซคนนี้ได้ และก่อนกลับ เงินเป็นฟ่อนก็ถูกวางไว้ให้เธออย่างไม่คิดเสียดาย เพราะหล่อนให้ สามเท่า อย่างที่พูดจริง แถมยังมีพิเศษให้อีก ปัจจุบัน พนัสสรตื่นขึ้นมาบนโซฟา โดยปราศจากคนที่ร่วมรักกันเมื่อคืน รีบเด้งตัวขึ้นนั่ง และเดินขึ้นบ้านทันที เปิดประตูเข้าห้องเจ๊หลินไปอย่างเสียมารยาท ทำให้ถูกสายตามองค้อนอย่างไม่ชอบใจนัก "จะไปไหน" เอ่ยออกมาอย่างหาเรื่อง ก็เพราะหล่อนอยู่ในชุดสวยต่างจากทุกวันที่อยู่บ้าน "เก็บดอก" บอกออกไปเหมือนขอไปที เพราะเริ่มรำคาญกับความเซ้าซี้ของเด็กสาว "หายดีแล้วเหรอ" "ไม่หายก็ต้องไป" "เดี๋ยวไปเก็บให้" เสนอตัวเข้าช่วย "ไม่ต้อง! " พร้อมเดินผ่านหน้าออกไป แต่ถูกดึงกลับมา ดันติดกำแพง และรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อจากนี้ จึงต้องใช้กระเป๋าถือฟาดหน้าพนัสสรเต็มแรง เพื่อเรียกสติ "ถ้ามึงอยากนัก เดี๋ยวกูจะนัดลูกค้าให้! " เอ่ยออกมาอย่างเหลืออด "เอากู มึงก็ไม่ได้เงิน ไปเอาคนอื่นโน่น" "แต่ฉันอยากเอาเจ๊แค่คนเดียว" พูดออกไปด้วยอารมณ์โมโห "ไอ้จี๋! ปล่อยกูเดี๋ยวนี้ ปล่อย! " ใครจะยอมปล่อย แต่ถ้าปล่อยก็คงบนเตียงเท่านั้น ร่างเจ๊หลินกระแทกลงบนเตียงนุ่มอย่างเต็มแรง "มึงเลิกทำแบบนี้กับกูสักที! " รู้แน่แล้วว่าความต้องการของเด็กสาวคืออะไร "กับฉันทำเป็นเล่นตัว แต่กับผู้ชายพวกนั้น ทำไมถึงเอาแต่เสนอตัว" "มึงหึงกูเหรอ" ถามออกไปแบบนั้นเพราะต้องการจะยั่วโมโห "ใครจะไปหึงผู้หญิงร่านๆ แบบนี้" 'เพี้ยะ' "ถึงกูจะร่านก็ร่างกายกู" พนัสสรเค่นยิ้มก่อนจะเอ่ยออกมาอย่างยียวน "ตบ จูบ! " พร้อมดึงหน้าเจ๊หลินเข้ามาบดจูบ ซึ่งคนถูกจู่โจมก็ไม่ได้เคลิ้มตามเหมือนคราวก่อน พยามปัดป้อง ทั้งจิก ทั้งตี หรือแม้กระทั่งดึงผม จนพนัสสรต้องยอมผละออกมาและ 'เพี้ยะ' "ออกไปจากบ้านกู! " เอ่ยปากไล่อย่างเหลืออด แต่พนัสสร ดูเหมือนจะไม่สะทกสะท้าน "ตบ จูบ! " ดึงหน้าหล่อนเข้ามาจูบอีก และก็เหมือนเดิมเจ๊หลินไม่ยอม 'เพี้ยะ' "อีเหี้ย! กูบอกให้ออกไป" แต่คราวนี้เด็กสาวไม่ได้จงใจขโมยจูบ กลับรวบแขนหล่อนไว้ และดันให้นอนราบไปกับเตียง ใช้หัวเข่าของตัวเองทับขาทั้งสองข้างของหล่อนไว้ เพื่อไม่ให้ดิ้นหนี "เลิกไล่สักที ไม่ไปไหนทั้งนั้น! " "มึงก็ปล่อยกูสิ" "ปล่อยแน่ แต่หลังจากเรื่องบนเตียงของเรา" จงใจกระซิบข้างหู เริ่มกระชากเสื้อผ้าเจ๊หลินออกจากร่างกาย ทั้งที่หล่อนเพิ่งจะใส่มัน จนท่อนบนเปลือยเปล่า ไม่ลังเลที่จะบีบขยำนมเจ๊หลินอย่างสนุกมือ โดยที่ปากก็ครอบครองจุดเดียวกันอยู่ จากที่เอาแต่ขัดขืนในทีแรกกลับเริ่มให้ความร่วมมือ เพราะถูกรุกหนักไปทั้งตัว วันนั้นเจ๊หลินไม่ได้ออกไปเก็บดอกอย่างที่ตั้งใจ แถมยังเสียทั้งต้นทั้งดอกให้พนัสสรอีก ทั้งที่เด็กสาวก็ทำเรื่องอย่างว่ากับลูกค้าหลายคนแทบไม่ขาดสาย แต่ทำไมกลับรู้สึกว่าพนัสสรไม่มีความพอ ยังเพียรมาแทะโลมร่างกายเธอโดยที่ไม่ได้เริ่มมาจากความเต็มใจ แม้มันจะเป็นครั้งที่สามของพวกเธอ แต่ไม่มีสักครั้ง ที่จะเริ่มมาจากความเต็มใจของเจ๊หลิน "กลับไปห้องตัวเอง" เอ่ยบอกคนด้านหลังที่ซุกอยู่ใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน ด้วยน้ำเสียงเย็นยา หลังจบกิจบนเตียง แต่เหมือนพนัสสรจะไม่ฟัง แทรกกายเข้ามาใกล้ และพยายามจะกอด เจ๊หลินจึงรีบลุกขึ้นนั่ง ดึงผ้าห่มปิดหน้าอกตัวเอง เพราะสภาพเธอตอนนี้มันเปลือย แม้เด็กสาวจะเห็นเธอไปทุกส่วน แต่ก็ไม่อยากจะมาล่อนจ้อนต่อหน้า เสื้อผ้าเกลื่อนเต็มพื้นห้องทั้งของเธอและของพนัสสร ผมเผ้ากระเซะกระเซิง ริมฝีปากเลอะเทอะเพราะรอยลิปสติก สภาพดูไม่จืด เหมือนเพิ่งผ่านสงคราม "มึงจะเอาอะไรจากกูอีก" เอ่ยออกมาอย่างตัดพ้อ "กูให้มึงทุกอย่าง ทั้งงาน เงิน ที่พัก เหลือตัวกูไว้บ้างเถอะ" "ไม่ ฉันไม่อยากให้เจ๊เป็นของผู้ชายพวกนั้น และฉันก็อยากได้เจ๊ เหมือนที่คนพวกนั้นได้ด้วย" "ถ้าเจ๊อยาก ฉันให้ความสุขเจ๊ได้ เลิกนอนกับผู้ชาย พวกนั้นเถอะนะ" 'เพี้ยะ' "มึงมันเลว! กับผู้ชายพวกนั้น กูเต็มใจ แต่กับมึง กูไม่เต็มใจ และมึงก็ไม่ได้ถึงใจ จนกูติดใจ" "สามครั้งของมึง เทียบไม่ได้กับครั้งเดียวของผู้ชาย" "ออกไป! "

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more