ฌาร์มยิ้ม ขณะหันไปดูเครื่องพิมพ์ดีดที่ยังคงตั้งอยู่ แต่ขอเลือกใช้คอมพิวเตอร์แทน เพราะไม่อย่างนั้นอาจจะมีลูกค้าแบบศิตาหรือวิมาดาเข้ามาได้เกิดเรื่องขึ้นอีก ฌาร์มยิ้มๆ เหม่อลอยมองออกไปด้านนอกก่อนจะหันกลับมาปั้นแต่งตัวหนังสือ ซึ่งเหลืออีกเพียงไม่กี่บทจะปิดเล่ม โดยได้ส่งบาง ส่วนให้ทางสำนักพิมพ์ได้อ่านแล้วและได้การตอบรับว่า จะจัดพิมพ์ให้อย่างเร็วเพราะเชื่อว่ายอดจำหน่ายน่าจะดีมากเลยทีเดียว ฌาร์มยิ้ม เพราะเรื่องบางส่วนเขียนขึ้นเหมือนที่ศิตาเคยเข้ามาต่อว่าตัวเองที่ทำเสียงดัง
“พ่อ” ฌาร์มเห็นบิดาเปิดประตูเข้ามาด้านใน แต่สบายใจขึ้นเมื่อเห็นน้านุชเดินตามเข้ามาด้วย
น้านุชเดินยิ้มเข้ามาทักทายหลานสาวต่างจากบิดาที่เดินไปหาที่นั่ง แป๋วแหววยิ้มจางๆ หันมามองดูเจ้าของร้านที่รอยยิ้มจางไปทันที เมื่อเห็นลูกค้าที่เพิ่งมาถึง
“หนูไปดูแลให้ไหม พี่ชามข้าว” แป๋วแหววถาม
“พ่อพี่นะ ลูกควรไปดูแลเองไหม” ฌาร์มยิ้มน้อยๆ ใ
