ฌาร์มกลับบ้านเร็วเผื่อว่าจะได้พบกับบิดา ถึงแม้ว่าช่วงหลังท่านมักจะกลับดึกอยู่บ่อยๆ แต่มีบางครั้งคงจะเหนื่อยล้า จึงกลับบ้านแต่หัวค่ำ ฌาร์มยืนชะเง้อชะแง้มองออกไปทางหน้าบ้าน จนกระทั่งประตูด้านหน้าถูกเปิดออกและเห็นรถยนต์ของบิดาเคลื่อนเข้ามา บิดายิ้ม เมื่อเห็นลูกสาวออก มายืนรออยู่หน้าบ้าน
“มารอพ่อ วันนี้วันอะไรเนี่ย” บิดาของฌาร์มพูดขึ้น เหมือนก่อนหน้าไม่ได้มีเรื่องอะไรทั้งๆ ที่เห็นความใกล้ชิดที่เกิดขึ้นระหว่างศิตากับฌาร์ม
“รอมาหลายวันแล้วค่ะ พ่อมีเวลาให้ฌาร์มไหมคะ” ฌาร์มถาม
“ว่ามา” ชัชวาลเดินไปหยิบเบียร์เย็นๆ มาจิบ แล้วเดินไปนั่งที่เก้าอี้รับแขก โดยมีฌาร์มเดินตามมานั่งลงข้างๆ
“เรื่อง คุณซีน” ใบหน้าของชัชวาลเปลี่ยนไป เรียบนิ่ง รอยยิ้มเมื่อสักครู่จางไป
“ทำไมถึงต้องเป็นคุณซีน” ชัชวาลถามลูกสาว
“ฌาร์มไม่รู้เรื่องคุณซีนกับพ่อ แต่มารู้ทีหลัง” ฌาร์มบอกไปตามตรงโดยไม่ได้ถามอะไรเกี่ยวกับศิตาว่าได้ไ
