คนเป็นแม่ยิ้มกว้างด้วยความยินดี หากลูกได้เรียนเอกชนคงทัดเทียมคนอื่น หน้าที่การงานในอนาคตคงจะดีขึ้นด้วย เธอหันมองบุตรสาวพยักเพยิด
“ทำอะไรอยู่ ขอบคุณคุณเขาสิลูก”
เด็กสาวยกมือกระพุ่มไหว้ ชัยเชษฐ์ยกยิ้มพึงพอใจ
“แล้วเราเรียนหนังสือได้ที่เท่าไหร่ล่ะ”
“ที่หนึ่งค่ะ”
“เรียนเก่งนี้ เกรดเฉลี่ยเท่าไหร่ล่ะตอนนี้”เขาซักต่อ
“ล่าสุดได้สามจุดเก้าค่ะ”
ชัยเชษฐ์พยักหน้ารู้สึกพออกพอใจในตัวเด็กสาว เขาชอบเด็กเรียนเก่ง พลอยภัทราอาจกลายเป็นกำลังสำคัญในการบริหารห้างของตนเองในภายภาคหน้าก็เป็นได้
“เอาเป็นว่าฉันจะทำเรื่องย้ายโรงเรียนให้ เธอแค่ตั้งใจเรียนก็พอนะ เข้าใจไหม”
“เข้าใจแล้วค่ะ”เด็กสาวรับคำอย่างว่าง่าย แม้ใจจะค้านก็ตาม
ร่างสูงลุกยืน พิมลตรารีบลุกตาม
“เดี๋ยวผมกลับก่อนนะ ต้องไปประชุม”
“ค่ะ”
เขาเดินออกมาจากห้องรับแขกแล้วขึ้นรถเบนซ์ออกไป พิมลตราโบกมือแล้วสาวเท้ากลับเข้ามาในบ้าน มองดูบุตรสาวด้วยความภาค
