เมื่อถึงเวลานัดหมายสามที่น้องตระกูลฮัวก็พากันมาถึงหน้าจวนตระกูลหลาน หลานจิ้นหลี่เดินออกมารับสหายและน้องๆ ของเขาด้วยตัวเอง ก่อนหมดจะพากันเดินไปยังห้องรับรองแขกของจวน
ชาชั้นดีถูกนำมาต้อนรับแขกผู้มาเยือนทั้งสาม ฮัวหมิงซื่อมอบของขวัญให้ผู้อาวุโสเป็นชุดพู่กันพร้อมกับแท่นหมึกล้ำค่า ในขณะที่ฮัวจื่อเวยมอบผ้าแพรผืนงามปักลายเหลียนฮวาให้หลานฮูหยิน ทำให้ผู้มีอายุทั้งสองรู้สึกเอ็นดูสหายของบุตรชายคนโตและบุตรสาวอย่างยิ่ง
“นั่น...เจี่ยเอ๋อร์หรือ?” ฮัวหมิงซื่อเอ่ยทักเด็กชายที่เริ่มส่อเค้าความเป็นหนุ่ม รูปร่างหน้าตาของอีกฝ่ายมีส่วนคล้ายหลานจิ้นหลี่พี่ชายของเขามากถึงห้าส่วน
“หลานเจี่ยเอ๋อร์ขอรับ” เด็กหนุ่มเอ่ยพร้อมประสานมือทำความเคารพ
“ได้ยินพี่ชายเจ้าพูดถึงเจ้าอยู่หลายครั้ง วันนี้มีโอกาสได้เจอตัวจริงช่างไม่เหมือนกับที่จิ้นหลี่เล่าให้ฟังเลย”
“พี่ใหญ่คงจะนินทาว่าร้ายข้าไว้เยอะ ขายหน้าพี่ชายฮัวแล้ว”
“ช่า
