ตอนนี้ฉันกำลังสั่นไปทั้งตัว กลัวว่าถ้าเกิดเผลอทำแผนพังจะถูกคุณเฟยต่อว่าแล้วก็กดดันกับสถานการณ์ในตอนนี้
“ที่ผ่านมาตาเฟยไม่เคยพาใครมาแนะนำให้รู้จัก พยายามจับคู่ให้ก็ไม่เอา อายุเข้าเลขสามแล้วแท้ ๆ แต่ก็ยังดื้อรั้นไม่ต่างอะไรกับตอนเป็นเด็ก”
“…”
“พอรู้ว่าตาเฟยคบกับหนูฉันก็เลยดีใจมากไปหน่อยที่ลูกชายคิดจะมีครอบครัว หนูคงลำบากใจมากใช่ไหมที่ฉันรีบร้อนขนาดนี้”
“มะ... ไม่ลำบากใจเลยค่ะ เอ่อ... แต่คือว่า... คือว่าคุณพ่อกับคุณแม่เพิ่งไปต่างประเทศเมื่อวานนี้ หนูคงพาไปเจอไม่ได้ ถ้าคุณพ่อกับคุณแม่กลับไทยแล้ว หนูจะพาคุณลุงไปเจอท่านนะคะ” พูดจบฉันก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกที่คิดข้ออ้างได้ทัน
“น่าเสียดายจริง ๆ ว่าแต่พ่อกับแม่หนูไปประเทศอะไร ฉันเองก็ใช้ชีวิตอยู่ที่ต่างประเทศซะส่วนใหญ่”
“…” คิดว่าจะรอดแล้วยังต้องมาคิดชื่อประเทศอีก จะบอกว่าประเทศอะไรดีนะ คิดสิน้ำอิงรีบ ๆ คิด รีบ ๆ ตอบ
ให้ตายจู่ ๆ สมองก็คิ
