ตอนแรกตั้งใจจะปฏิเสธแต่คิดว่าถ้าปฏิเสธก็ต้องถูกบังคับให้เต็มใจทำเรื่องที่ไม่อยากทำอีกก็เลยยอมออกมาข้างนอกกับคุณเฟยดีกว่าต้องอยู่ในห้องกับเขาสองต่อสองแบบนั้น
จะว่าไปก็แอบสงสัยอยู่เหมือนกัน ถ้ามีธุระทำไมถึงไม่พูดตั้งแต่แรก มาบอกเอาตอนที่ฉันร้องไห้แถมก่อนหน้านั้นก็ยังดูไม่รีบร้อนอะไร
“คุณจะไปธุระก่อนใช่ไหมคะ” ฉันหันมาถามคุณเฟยที่ขับรถอยู่
“ธุระอะไร?”
“ก็คุณเป็นคนบอกเองว่ามีธุระ”
“อืม ฉันต้องไปธุระก่อน”
“จะไปส่งหนูที่ร้านไอศกรีมหรือว่าให้หนูไปด้วยคะ”
“ฉันไม่อยากวนรถไปมาหลายรอบ”
ไม่รู้อยู่ดีว่าจะไปส่งหรือจะให้ไปด้วย เพราะคำตอบมันก็แปลความหมายออกมาได้ทั้งสองอย่าง
#คลับ
ตอนนี้เวลาเกือบจะทุ่มจึงยังไม่มีลูกค้ามาดื่ม ที่เห็นเดินให้วุ่นมีแต่พนักงาน พอคุณเฟยเข้ามาในร้านทุกคนก็เหมือนจะตกใจ พนักงานที่นั่งอยู่ก็รีบลุกขึ้นหาอะไรทำอย่างร้อนรน
“วันนี้คุณลีต้องเข้าร้านไม่ใช่เหรอครับ แล้วทำไม
