ทั้งที่บอกไปแล้วว่าหายกลัว แต่พอจะลุกขึ้นคุณเฟยก็ไม่ยอมปล่อย
“มีธุระไม่ใช่เหรอคะไม่รีบแล้วเหรอ”
“ไอ้ลีวายคงจัดการแทนฉันไปแล้ว” ไม่รู้ว่าคนที่เขาพูดถึงคือใครแต่ดูท่าคงสนิทสนมกันพอสมควรถึงได้ใช้สรรพนามแบบนั้น
“ลุกขึ้นไปจากตัวหนูได้แล้วค่ะ”
“เธอตั้งใจเล่นตัวให้ฉันยอมจ่าย?” คนที่คร่อมอยู่ด้านบนเอ่ยถาม
“คิดแบบนั้นก็ได้ค่ะ เงินมาผ้าหลุด แต่คุณเป็นพวกไม่หมกมุ่นเรื่องบนเตียงนี่คะ แล้วจะถามทำไม”
“ฉันไม่หมกมุ่นไม่ได้แปลว่าเซ็กซ์เสื่อม”
“ก็คุณพูดเองนี่คะว่าไม่สนใจหนู ไม่ยอมจ่ายก็ลุกขึ้นไปเลยค่ะ รวยซะเปล่า จะมาขอกินฟรีได้ยังไง” มันน่าหงุดหงิดเหมือนกันนะ นี่มันครั้งที่สองของคืนนี้แล้วที่คุณเฟยคิดจะแอ้มฉัน ปากบอกไม่สนแต่มือไวยิ่งกว่าปลาหมึกซะอีก เงินก็ไม่ยอมจ่าย
“จะเอาเท่าไร” จู่ ๆ คุณเฟยก็ถามกลับมาเหมือนสนใจจะจ่ายให้ ฉันก็เลยรีบตอบ “หนึ่งแสนต่อหนึ่งครั้งค่ะ”
“ตกลงตามนั้น” พูดจบใบหน้าคมค
