ความลับของคุณหมอ

EP 1 เหม็น

EP 1 เหม็น

"ขอโทษนะคะวันนี้วาเข้าไปไม่ได้แล้วค่ะติดธุระด่วนจริง ๆ" การปฏิเสธงานช่วงเช้าของ วา สาวสวยผมยาวที่นั่งอุ้มลูกหมามอมแมมตัวหนึ่งอยู่ที่ตัก แม้ว่ามันจะถูกห่อด้วยผ้าคลุมไหล่ราคาแพงแต่ก็ยังคงตัวสั่นเทาด้วยความกลัว เธอคอยเอามือเล็ก ๆ ยาวเรียวลูบมันอย่างเอ็นดู โดยไม่ได้สนใจว่าใครจะมาชุดสวยที่เธอใส่มาได้เปื้อนดินโคลนจะเลอะไปหมด แถมกลิ่นยังไม่ค่อยดีอีกต่างหาก แต่เจ้าหน้าที่ในโรงพยาบาลกลับไม่ได้แปลกใจกับภาพตรงหน้า เพราะช่วง 1 ปีมานี้เธอช่วยเหลือหมาแมวตามถนนมารักษา แล้วก็พากลับไปเลี้ยงที่บ้านเสมอ แล้วทุกตัวก็โตมากได้ดีเธอจะเป็นคนนัดถ้าโรงพยาบาลเพื่อให้ไปฉีดวัคซีนประจำปีที่บ้านของเธอเองตลอด เจ้าหน้าที่ทุกคนจึงรู้จักเธอเป็นอย่างดี รวมถึงคุณหมอที่อยู่ประจำโรงพยาบาลด้วย

จนท : คุณวาจะตั้งชื่อมันว่าอะไรคะ

Va : ตัวมันขาวมากให้ชื่อว่า ก้อนแป้ง ก็ได้ค่ะ

จนท : ถ้าคุณวามีธุระฝากไว้ก่อนได้นะคะค่อยกลับมารับ

Va : แต่วาจะกลับดึกมากเลยเกรงใจค่ะ

จนท : ไม่เป็นไรค่ะคุณวามาพรุ่งนี้ก็ได้...เดี๋ยวทางเราดูแลให้

Va : งั้นวาจ่ายค่ามัดจำไว้ล่วงหน้าก่อนรบกวนด้วยนะคะ...ขอบคุณมาก ๆ

ร่างบางจัดการโอนค่ามัดจำพร้อมรับใบเสร็จก็รีบจนไม่ทันดูตอนหันหลังเพื่อจะก้าวเท้าออกจากโรงพยาบาล ร่างบางชนเข้ากับอะไรสักอย่างแรงมากจนตัวเธอเซจะล้ม เธอหลับตาเตรียมใจว่าล้มก้นกระแทกแน่ ๆ แต่ไม่ใช่เธอยังยืนอยู่แล้วก็ไม่เจ็บแต่อย่างใด เธอค่อย ๆ เปิดตาขึ้นเจอกับของเสื้อเชิ้ตสีขาวกลิ่นหอมจนเธอเองเผลอสูดดมความหอมนั้น

PP : เธอจะเกาะฉันอีกนานไหม...เหม็นชิบ

Va : เอ่อ...ขะ ขอโทษค่ะ พอดีอุ้มน้องมาเลยเลอะ

PP : น้อง??

Va : ลูกหมาค่ะ

ร่างบางพูดไปก็รีบถอยห่างจากผู้ชายตรงหน้า ยกมือขอโทษอยู่หลายทีจนเจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลต้องเข้ามาพูด เพื่อให้ผู้ที่เดินเข้าโดนชนเข้าใจสถานการณ์ของหญิงสาวที่ชื่อ คุณวา ลูกค้า VIP ของทางโรงพยาบาล

จนท : สวัสดีค่ะคุณหมอลูกค้าเพิ่งจัดการเรื่องค่าใช้จ่ายเสร็จเธอกำลังจะรีบไปธุระเลยฝากน้องไว้ก่อน

PP : งั้นฉันตรวจให้

จนท : แต่คุณหมอไม่...

PP : ฉันตรวจเอง

จนท : ค่ะ

วายืนมองคนตรงหน้าอย่างใช้ความคิดดูจากที่เจ้าหน้าที่พูดเขาน่าจะเป็นหมอที่นี่ แต่ดูจากคำพูดคำจาช่างไม่มีความเป็นมิตรเสียเลย เขาจะตรวจก้อนแป้งแทนหมอคนเดิม แล้วเขาจะไม่ทำเจ้าก้อนแป้งเจ็บหรอตัวมันนิดเดียวเอง แม่ก็ไม่มีไม่รู้ได้กินนมบ้างไหม ถ้าไม่ติิดว่ามีงานสำคัญไม่มีทางที่เธอจะยอมทิ้งมันไว้ อย่างน้อยก็อยากรู้อาการเบื้องต้นก่อน

PP : มองทำไม

Va : คุณเป็นหมอหรอ

PP : ถามทำไม

Va : เอ้าก็ต้องอยากรู้สิมาตรวจเจ้าก้อนแป้ง

PP : เอ่อ

Va : อย่าดุมันนะ

PP : สั่งฉัน?

Va : ฉันก็แค่บอก

PP : เหม็นออกไปได้แล้ว

Va : นี่ !!!

PP : อะไร

Va : ฉันเป็นลูกค้านะ

PP : แล้ว

Va : พูดจาดี ๆ หน่อยหน้าตาก็ดี

PP : ฉันรักษาสัตว์ไม่ได้รักษาเจ้าของสัตว์

Va : ...

PP : ถ้าอยากได้อะไรดี ๆ จากฉันก็ลองเป็น...สิ

Va : ไอ้..........

PP พูดจบก็เดินตัวปลิวเข้าไปที่ห้องตรวจ แต่ก็จะตรวจเขานึกได้เลยเดินตรงขึ้นไปชั้น 2 ห้องพักส่วนตัวเวลาที่มาโรงพยาบาลเพื่อเปลี่ยนเสื้อตัวใหม่ อารมณ์เขาเริ่มไม่ค่อยดีเพราะมีหลายอย่างให้คิดอยู่แล้วยังมาเจอคนซุ่มซ่ามทำเสื้อเขาเปรอะและเหม็นอีก ตัวเขาเองเป็นเจ้าของที่นี่แต่เพียงผู้เดียวแรก ๆ ยังตรวจบ้าง แต่ระยะหลังเขาทำแค่ส่วนบริหารแล้วก็หันไปดูแลบริษัทของผู้เป็นแม่แทน แต่ด้วยความรักสัตว์ผู้เป็นแม่จึงไม่ได้ห้ามแถมตามใจที่เขาจะเรียนสัตวแพทย์ แทนการเรียนสายอื่นเพื่อมาช่วยงานครอบครัว

PP : ไงเจ้าก้อนแป้งขอฉันดูหน่อย

ลูกหมาน้อยสีขาวที่หวาดกลัวสิ่งรอบข้างกลับเดินเข้าไปหาเขาด้วยความไว้ใจ ยอมให้มือใหญ่จับพลิกไปมาดูตรงนั้นตรงนี้ โดยมีเจ้าหน้าที่คอยดูอยู่ข้าง ๆ เพื่อช่วยหยิบจับอุปกรณ์ที่เขาสั่ง หลังจากตรวจดูจนละเอียดแล้วเขาก็ส่งมันคืนเจ้าหน้าที่เพื่อให้พามันไปกินอาหาร และพักผ่อนในกรงที่มีที่นอนเล็ก ๆ แสนสบายรอมันอยู่

ส่วนร่างบางก็ยืนอ้าปากค้างจะด่าก็ไม่ได้ หรือจะเรียกว่าด่าไม่ทันมากกว่า เสียงโทรศัพท์ดังเตือนสติว่าถึงเวลาที่เธอต้องรีบไปงานเปิดตัวเสื้อผ้าคอลใหม่ของปีนี้แล้ว เธอต้องไปให้ทันจบปิดงานเป็นอย่างน้อย เพราะเธอเล่นหายตัวไปตั้งแต่งานจะเริ่มไม่นาน ปล่อยให้ลูกน้องคนสนิทจัดการแทน แต่งานแบบนี้ลูกค้ากระเป๋าหนักก็อยากเจอเจ้าของผลงานมากกว่าเจอทีมงานอยู่แล้ว ยิ่งสมัยนี้ถ้าได้ถ่ายรูปรวมกับเจ้าของแบรนด์อัพลงโซเชียลเพียง 1 รูปก็เพิ่มมูลค่าสินค้าขึ้นมาหลายเท่าตัว ลูกค้าเองก็จะได้ยอดฟอลโล่เพิ่มด้วย มีแต่ได้กับได้ทั้ง 2 ฝ่าย

Va : มาแล้วค่ะทุกคนวามาแล้ว...เหม็นนิดหน่อยขอเปลี่ยนชุดแปป

เลขาสุดสวย LGBTQ อย่างแจ็คกี้ถึงกับเอามือปิดจมูกก่อนที่จะรีบหยิบชุดสำรองมาให้เจ้านายตัวเองเปลี่ยน ยังดีที่มาทันเวลาเปิดงานเพราะวาตัดสินใจฝากรถไว้ที่โรงพยาบาล แล้วเรียกมอเตอร์ไซค์วินด้านหน้าโรงพยาบาลซิ่งมาแทน

Jk : อืมหืมสวยมากค่ะเจ้านายของแจ็คกี้

Va : เธอก็สวยจ๊ะ

Jk : เสร็จงานนี้ไม่ต้องตามนะคะแจ็คกี้จะไปกับนายแบบ No.2

Va : จ๊ะ...แหม๋ ๆ