เป็นเวลาสองทุ่มกว่าที่จะกลับบ้าน วันนี้เธอทั้งเหนื่อยทั้งมีเรื่องให้ตกใจ จะว่าไปก็ดีใจกับเพื่อนรักด้วยที่มีสามีอย่างคุณเอดิธ ถึงแม้จะมีแบบรถด่วนก็เถอะ หลังจากแยกตัวจากเพื่อนชลาลัยก็ไปขลุกตัวอยู่ที่คอนโดฯ ของตน เพื่อหาแหวนหมั้นที่พายุปาทิ้งไป กว่าจะหาเจอเล่นเอาหอบขึ้นเลยทีเดียว พอเจอแล้วเลยนอนหลับพักเอาแรงสักนิด พอตื่นอีกทีก็เป็นเวลาหนึ่งทุ่มกว่าแล้ว เลยรีบกลับมาบ้าน แต่ยังเดินไม่พ้นห้องรับแขกก็ถูกผู้เป็นแม่และพ่อร้องเรียกเข้าไปหาเสียก่อน
“อะไรคะคุณแม่ คุณพ่อ ทำไมสีหน้าเครียดจัง” ชลาลัยไม่ทันได้สังเกตว่าในห้องรับแขกนี้มีคนอื่นที่ไม่ใช่บุพการีของตนนั่งเพียงลำพัง
“จะอะไรอีกน้ำ ลูกไปทำอะไรเขา จนเขาต้องมาขอความเป็นธรรมกับพ่อแม่ มาเช้า เย็นเลยวันนี้” นางแพรวาพยักพเยิดให้ลูกสาวมองไปยังชายหนุ่มที่นั่งตีหน้ายิ้มบนโซฟาตัวใหญ่อีกตัว
“นี่คุณ!” ชลาลัยร้องออกมาด้วยความตกใจ ไม่คิดว่าพายุจะกล้ามาถึงบ้า
