ชลาลัยถึงกับทนฟังไม่ไหว ช่างปากเปราะเราะรายเสียจริง เธอว่าตัวเองพูดจาไม่ถนอมน้ำใจแล้วนะ แต่ชายหนุ่มพูดแรงกว่าเสียอีก สาวเจ้าจึงผละจากอกแกร่งที่ซุกซบอยู่ก่อนหน้านี้แล้วลุกขึ้นมานั่งจ้องมองชายหนุ่มอย่างจะกินเลือกกินเนื้อ และไม่ลืมคว้าผ้าห่มมาปกปิดกายตนให้พ้นสายตาซุกชนของชายหนุ่มที่กำลังจ้องมองเธอไม่ต่างกัน
“ฝันไปเถอะว่าจะได้ฟันอีก แล้วก็ลุกขึ้นใส่เสื้อผ้ากลับบ้านได้แล้ว ฉันก็จะกลับบ้านเหมือนกัน อ้อ!...เรื่องนี้หวังว่าคงไม่มีใครรู้นะ นอกจากเราสองคน”
เอ่ยจบก็หอบผ้าห่มพันกายตนลุกขึ้นเดินไปยังตู้เสื้อผ้า เพื่อหาชุดมาใส่กลับบ้าน เพราะนี่ก็ดึกแล้ว อยากนอนพักแต่ก็ไม่อยากนอนในห้องนี้ให้เจ็บแค้นไปมากกว่านี้
“จะเป็นความลับถ้าหากว่าน้ำไม่ทิ้งพี่ แต่ถ้าทิ้งพี่เมื่อไหร่ เมื่อนั้นแหละ ดังฉาวทั่วไทยแน่ครับ”
ว่าแล้วก็ลุกขึ้นหยิบชุดของตนมาใส่เพื่อจะกลับอย่างหญิงสาวไล่ โดยไม่สนใจว่าตัวเองนั้นจะล่อนจ้อน ก็
