ตอนที่ สอง กลลวงเทพบุตร 3
923 คำ
“เคมาคุยกับแม่หน่อยสิลูก” สายน้ำค้าง แม่หม้ายผัวตายวัย 54 ปี เรียกลูกชายไว้ก่อนจะเดินเลยห้องนั่งเล่นไป
นางมานั่งรอลูกชายตั้งแต่เขมไทมารายงานเรื่องที่เกิดขึ้นในห้องประชุมแล้ว ที่ต้องมานั่งรอเพราะอยากรู้ว่าลูกชายไปมีแฟนตั้งแต่เมื่อไร เพราะไม่ว่าผู้หญิงกี่คนต่อกี่คนที่หล่อนนำมาเสนอให้ลูกชายก็เมิน แล้วเด็กผู้หญิงคนนี้มีดีอะไร คนอย่างพายุ แก้วตาดวงใจนางถึงได้ยอมยกใจให้ไปแบบนี้
พายุเปลี่ยนเป้าหมายปลายทางของเท้ามาทางมารดา พอมาถึงก็ทรุดตัวนั่งลงข้างกาย
“แม่จะถามผมเรื่องแฟนใช่ไหมครับ ผมยังไม่พร้อมตอบตอนนี้ ขอเวลาผมหน่อยนะครับแม่”
ที่บอกว่ายังไม่พร้อมตอบ ไม่ใช่อยากตอบเหมือนดารา แต่ที่ไม่พร้อมเพราะยังไม่อยากพูดถึงชื่อของแม่เนื้อนวล เพราะมันทำให้เขานึกถึงคำพูดของเธอกับคู่หมั้นที่คุยกันทางโทรศัพท์เมื่อตอนเที่ยง ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดใจ เธอพูดจาไพเราะหวานหูกับชายอื่น แต่ไม่ใช่กับเขา
“รักเขามากเหรอลูก” ไม่สนหรอกว่าลูกชายจะอยากตอบไม่อยากตอบ ก็หล่อนอยากถามให้รู้ความ
“ไม่ได้รักมาก แค่รักเขามานานแล้วเท่านั้นเองครับแม่” ตอบเสียงดังฟังชัด จนผู้เป็นมารดาอดขำให้ไม่ได้
“คิก ๆ นั่นแหละเขาเรียกรักเขามาก ให้แม่ไปขอให้ไหม” นางไม่สนหรอกว่าผู้หญิงคนนั้นจะจนหรือรวย ขอเพียงแค่เป็นคนที่ลูกชายหล่อเลือกแล้วก็เป็นพอ สายน้ำค้างเชื่อว่าลูกย่อมเลือกคนที่ดีให้กับตัวเองเสมอ
“จะไปขอได้ไงครับแม่ เขามีคู่หมั้นแล้ว” ว่าจะไม่เล่า แต่มันบีบคั้นหัวใจหล่อ ๆ ของเขามากเกินไปจนจะกักเก็บไว้ไม่อยู่แล้วในเวลานี้
“พูดจริงหรือเล่นลูก” นางไม่อยากเชื่อเลย
“จริงครับแม่” ย้ำให้มารดาฟังอีกครั้ง
“ก็แค่หมั้นลูก อย่าได้แคร์ หมั้นได้เลิกได้ เชื่อแม่สิ แม่หนูคนนั้นอาจไม่ได้รักคู่หมั้นก็ได้ เหมือนในนิยายน้ำเน่าที่แม่อ่านไง พ่อแม่บังคับให้หมั้นกับผู้ชายรวย ๆ แต่ลูกสาวดันไปรักกับคนรถ แต่สำหรับลูกแม่ไม่ใช่คนรถนะ เป็นถึงเจ้าของบริษัท หล่อ โปรไฟล์ดี ยังไงก็ชนะอยู่แล้วลูก เชื่อแม่สิ ถ้ามันยากนัก ปล้ำทำเมียเลยลูก” สายน้ำค้างเอาใจช่วยลูกชายเต็มที่ เพราะดูจากสีหน้าลูกชายแล้วคงหลงรักแม่หนูคนนั้นจริง ๆ
“แม่ใครเนี่ย พูดได้โดนใจผมที่สุดเลยครับ”
พายุรู้สึกมีกำลังขึ้นมาเยอะ อย่างที่แม่เขาพูดมาก็ถูก ตราบใดที่ชลาลัยยังไม่แต่งงาน เขาก็มีสิทธิ์ที่จะจีบและเป็นเจ้าของหญิงสาว
“แม่เคไงจ๊ะ จำไว้ อย่ายอมแพ้อะไรง่าย ๆ เราต้องทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มาในสิ่งที่ตนรัก อะไรที่ได้มายาก ๆ มันจะมีค่าสำหรับเราเสมอลูก”
นางสายน้ำค้างไม่อยากเล่าให้ลูกชายคนเดียวของตนฟังเลย ว่ากว่าตนและพ่อของลูกชายจะได้แต่งงานกันนั้นมันยากเย็นขนาดไหน ก็สามีของนางนั้นทั้งเย่อหยิ่ง อวดรวย ไม่สนคนจน และเกลียดนางตั้งแต่แรกเจอ แต่นางตรงกันข้ามกับสามี ครั้งแรกที่ได้เจอก็ตกหลุมรักสามีตั้งแต่วินาทีแรก เลยใช้เล่ห์กลมารยาทุกอย่างทำให้เขาติดบ่วงเสน่หาของตน
นางสายน้ำค้างนั้นเป็นสาวสมัยใหม่นักเรียกนอก บ้านรวยแต่ไม่ชอบที่เพื่อนของพี่ชายดูถูกคนจน อีกอย่างยังเป็นรักแรกของตนอีกด้วย จึงลงทุนยั่วยวนสามีของตนในตอนนั้น มีหรือที่ผู้หญิงมาแก้ผ้ายั่วขนาดนั้นผู้ชายจะไม่สนใจ และครั้งนั้นแหละครั้งเดียวที่แสนภาคภูมิใจ เธอท้องถึงได้แต่งงานกับพ่อของพายุ อะไรจะโชคดีขนาดนั้น สำหรับสายน้ำค้างมันคือการลงทุนที่แสนคุ้มค่า แต่มันก็ได้มาซึ่งรักแท้ของนางและสามีเช่นกัน
“ครับแม่ ผมมีกำลังใจขึ้นเยอะเลย ผมไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะครับ แล้วจะลงมาทานข้าวเย็นด้วย”
พายุรู้สึกมีกำลังแรงใจขึ้นเยอะ เมื่อผู้เป็นแม่ไม่ได้คิดจะห้ามหรือต่อว่าอะไรตน
“จ้า อย่าลืมพาว่าที่ลูกสะใภ้แม่มาเที่ยวบ้านนะลูก”
ก็นางอยากได้ลูกสะใภ้ตั้งนานแล้ว ที่สำคัญ อยากมีหลานมาวิ่งเล่นในบ้าน ยิ่งเวลารัตนา เพื่อนลูกชายพาลูกมาเล่นบ้านนางทีไร บ้านดูครื้นเครงทุกครั้งที่รัตนาพาลูกมา
“ครับแม่”
แล้วก็ลุกขึ้นเดินออกจากห้องนั่งเล่นไป
สายน้ำค้างมองตามหลังลูกชายไปอย่างยิ้ม ๆ ก็เพิ่งจะมีครั้งนี้ที่ลูกชายคนเดียวของนางดูเครียดเรื่องผู้หญิงเป็นพิเศษ แถมยังดูท่าจะชอบฝ่ายหญิงมากเสียด้วย ไม่อยากเชื่อว่าลูกชายจะลืมรัตนาได้แล้วจริง ๆ ก็ดูอย่างตอนนี้สิหายใจออกก็เป็นสาวน้อยนางนั้นแน่ ๆ อยากเห็นหน้าจริง ๆ จะมอมเหล้าจัดใสพานให้ลูกชายเลย
- ผู้เขียน
