ตอนที่ หนึ่ง โปรยเสน่หารักแรก 1
625 คำ
ตั้งแต่เรียนจบมาก็ไม่ได้ทำงาน หญิงสาวได้แต่อยู่บ้าน หรือไม่ก็ไปเที่ยวต่างจังหวัดบ้าง อยากไปทำงานก็ไม่ได้ทำ แล้วจะให้เธอเรียนจบสูง ๆ ไปเพื่ออะไร ตั้งแต่จบปริญญาตรีที่มหาวิทยาลัยรัฐบาลชื่อดังแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ ก็ถูกส่งไปเรียนต่อปริญญาโทที่ประเทศอังกฤษ เหตุที่ครอบครัวให้ไปเรียนที่อังกฤษก็เพื่อจะหวังให้เธอและคู่หมั้นหนุ่มสนิทสนมกัน ตลอดระยะเวลาระหว่างที่เรียนที่นั่น ความสัมพันธ์ของหญิงสาวและชายหนุ่มก็ไม่เห็นจะดีขึ้นเลยแม้แต่น้อย ถึงแม้ว่าคู่หมั้นหนุ่มจะคิดกับเธอเกินคำว่าน้องสาว แต่ตัวเธอนั้นเห็นชายหนุ่มเป็นแค่พี่ชายเท่านั้น ถึงจะไม่ได้รักกันยังไงก็ต้องแต่งงานกันตามที่ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายตกลงกันอยู่ดี
ชลาลัย งามพิลาส หรือน้ำ วัย 24 ปี เป็นสาวตัวเล็กไซส์มินิอย่างที่ผู้ชายคนใดเห็นเป็นต้องอยากปกป้อง ด้วยความที่มีใบหน้ากลมป่อง สวยใสสไตล์เกาหลี ยิ่งทำให้หนุ่ม ๆ สนใจหญิงสาว ยิ่งผิวขาวอมชมพูของสาวเจ้าแล้วยิ่งทำใครอยากดูและทะนุถนอมไว้ในอ้อมกอด แต่ความฝันของผู้ชายหลาย ๆ คนต้องหมดลงเมื่อรู้ข่าวเรื่องที่หญิงสาวจะแต่งงานในปลายปีนี้ ซึ่งก็เหลือเวลาอีกแค่ 5 เดือนเองที่งานแต่งของลูกสาวเพียงคนเดียวของประธานบริษัทส่งออกรองเท้าหนัง Dream shoes (รองเท้าแห่งความฝัน) ซึ่งเป็นแบรนด์ที่กำลังมาแรงขณะนี้ เป็นใครก็ต้องรู้จักแบรนด์ดังนี้
วันนี้หญิงสาวมาเดินเล่นแก้เบื่อที่ห้างฯ ดังแห่งหนึ่งคนเดียว ยิ่งคิดถึงเรื่องแต่งงานกับคนที่ตนไม่ได้รักยิ่งทำให้เศร้า คิดแล้วก็สงสารชีวิตตัวเองจริง ๆ มีพร้อมทุกอย่าง แต่ไม่สามารถเลือกคู่ครองได้ ถ้าหากว่าเลือกเกิดได้ ขอเกิดเป็นคนหาเช้ากินค่ำเสียยังจะดีกว่า เพราะว่ายังมีโอกาสได้เลือกทางเดินชีวิตของตน แต่การที่เกิดเป็นลูกคนเดียวของคนรวยมันยากนักที่จะทำอะไรตามใจตน ไม่ว่าจะทำอะไรก็มีคนกำหนดไว้ให้หมดแล้ว มีชีวิตก็เหมือนไม่มี เพราะไม่ได้ใช้ให้คุ้มค่ากับที่ได้เกิดมา
ระหว่างที่รองานแต่งงานของตน เธอได้ขอผู้เป็นบิดา มารดา ไปทำงานสักครั้ง ก่อนที่จะได้ไปเป็นแม่ศรีเรือนคอยดูแลสามี และท่านทั้งสองก็ไม่ได้ห้ามอะไร เธอจึงตัดสินใจจะไปสมัครงานทำ แต่ไม่รู้จะสมัครตำแหน่งอะไร และบริษัทอะไร คนไม่มีประสบการณ์อย่างเธอ บริษัทไหนจะอยากจ้างไปทำงานด้วย
ตลอดเวลาหนึ่งเดือนที่ผ่านมา ชลาลัยได้หาข้อมูลของแต่ละบริษัทที่เปิดรับสมัครงาน และมีตำแหน่งหนึ่งถูกใจที่สุดคือ ตำแหน่งผู้ช่วยประธานบริษัท เพราะตอนจบมาใหม่ ๆ ช่วงสองเดือนแรกเธอได้มีโอกาสได้เข้าไปช่วยงานบิดา แต่ไปทำแค่ไม่นานก็ถูกผู้เป็นมารดาห้ามไม่ให้ไปทำ ด้วยเหตุผลที่ว่ากลัวเธอเหนื่อย
พรุ่งนี้แล้วสินะที่จะต้องไปสัมภาษณ์งาน ไม่รู้ว่าจะผ่านการสัมภาษณ์ไหม แต่ยังดีกว่าไม่ได้ไป แอบหวังลึก ๆ ว่าจะได้ทำงานนี้ ยิ่งคิดยิ่งกลุ้ม เพราะเพื่อนสาวของเธอบอกว่าประธานบริษัทนี้หล่อเนี้ยบ โปรไฟล์ดี ไม่รู้จริงรึเปล่า ค้นหารูปใน Google ก็ไม่ปรากฏมีสักรูป พรุ่งนี้จะได้รู้กันว่าหล่อเนี้ยบราวเทพบุตรอย่างพรรณิภาว่ารึเปล่า
- ผู้เขียน
