วันต่อมา แมวของพระสนมก็หายไปอีกครั้ง วังหลังวุ่นวายใหญ่โต เหล่านางสนมมิอาจตื่นขึ้นมาได้ทันเวลาในพิธีขอฝน บ้างตื่นแต่เป็นลมล้มพับไปเพราะมิได้นอนถึงสองราตรีติดกัน
ในยามเช้า หมอหลวงถูกเรียกมาอย่างเร่งด่วน ผู้คนวิ่งกันอย่างโกลาหลนัก อ๋าวเฟยและอาจารย์สิบถูกเรียกมาประชุมในกองพิธีการอย่างเร่งด่วน เพราะเป็นผู้ควบคุมการออกแบบท่าร่ายรำของพิธีการทั้งหมด
"เหล่าสนมเจ็บป่วยลงกว่าครึ่ง ล้วนมิอาจหยัดกายลุกขึ้นได้ ประรำพิธีขอฝนเป็นเรื่องใหญ่นัก จะให้เกิดเหตุการเช่นนี้ได้เช่นใดกันพะยะค่ะพระสนม อีกทั้งเรื่องนี้พระสนมเป็นฝ่ายจัดการงานพิธี เช่นนี้พวกเราทั้งหมด มิมีโทษไปกับท่านด้วยหรือ ท่านคิดจะทำสิ่งใดกันแน่พระสนมอ๋าว !!! "
อ๋าวเฟยขมวดคิ้วยุ่ง ฝ่าบาทโยนเจ้าแมวอัปลักษณ์นั่นมาให้นางและให้นางรับผิดต่อวังหลังทั้งหมดนี้ ตอนนี้นางกลายเป็นสตรีร้ายกาจ สตรีน่ารังเกียจที่หาแมวตัวหนึ่งมิเจอ ถึงกับทำให้ผู้อื่นเจ็บปว
