ตอนที่ 43 ชื่อตอน ซื่อจึก่าน

1353 คำ

"ฝ่าบาททรงจะเสวย ซื่อจึก่าน*1หรือไม่เพคะ" ใบหน้าหวานยกซื่อจึก่าน*1ขึ้นมาด้วยนิ้วสองนิ้วของทั้งสองมือ ยกบังใบหน้าตนทันใด และลอบยิ้มหลังลูกพลับ หน้าแดงยามเห็นสายตาซุกซนอยู่ร่ำไป ใบหน้าคมมองนางและขยับมาใกล้ๆ กัดซื่อจึก่าน*1เบาๆ และลอบยิ้มอีกครั้งหนึ่งทันที กระซิบเบาๆ "ซื่อจึก่านก็กินแล้ว แต่เจิ้นอยากกินเหนียงซรื่อ*2มากกว่าซือจึก่านเสียแล้วซิ เจ้าว่ามันเหมือนกันหรือไม่ พอเจ้าเชิญชวนขึ้นมา เจิ้นก็นึกถึงผิวขาวๆใต้ผืนผ้านี้ นึกถึงดอกกุ้ยฮวาใต้ผืนผ้านี้นัก ช่างน่ากินไปทุกส่วนเสียจริงเชียว" ใบหน้าหวานหลุบต่ำลง ขยำผ้าเช็ดหน้าผืนบางในมือจนยับย่น และทุบอกแกร่งเบาๆ เอ่ยเสียงเขินอายนัก "ฝ่าบาทล่ะก็ เหตุใดจึงลามกนักนะเพคะ" ร่างแกร่งนั่งลงบนหมอนนุ่มนิ่มและเอนกายบนเก้าอี้ทิ้งทั้งตัวไปอย่างเมื่อยล้า และเอนใบหน้าไปหานางคราหนึ่ง กระซิบเบาๆ "บุรุษใดอยู่ใกล้สตรีที่ตนรัก ย่อมอยากมีความรักกับนางแทบทั้งสิ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม