มือบางบิขนมเป็นชิ้นน้อยๆและขยับกายเอนไปหาร่างแกร่ง ก่อนที่ร่างหนาจะแกล้งเอนกายขยับไปบนที่นอนด้านในเข้าไปอีก ร่างบางที่เอนกายน้อยๆ ทำหน้าเลี่ยนขึ้นมาเบาๆ
"ตามมาป้อนเจิ้นซิ เจิ้นเมื่อยหลังแล้ว จะกินดีๆ มิให้เลอะฟูกนอนของเจ้าเลยสนมรัก "
ฮ่องเต้ฉูหนาน กัดริมฝีปากล่างและขยิบตาให้นางไปข้างหนึ่งอย่างน่าตีนัก ใบหน้าขาวแดงระเรื่อ นางถลึงตาใส่อย่างหมั่นเขี้ยวออกไปในทันใด
ร่างบางคลานขึ้นไปบนฟูกนอนและขยับจะนั่งข้างๆ ใบหน้าคมส่ายหน้าเบาๆและเอ่ยที่ข้างหูนาง ทั้งยังเป่าลมใส่ใบหูขาวๆคราหนึ่ง ยกนิ้วตีจมูกนางเบาๆ
"คนมีโทษ จะหนีโทษตายไปได้ด้วยการป้อนขนมง่ายๆเช่นนี้ได้หรือสนมรัก ง่ายดายเกินไปใช่หรือไม่นั่นหน่ะ เจิ้นมิใช่ใจง่ายเช่นนั้นหรอกนะ เจิ้นอยู่ล่างเจ้าอยู่บนเป็นอย่างไร คลานขึ้นมาบนกายเจิ้น แล้วคาบขนมมาป้อนด้วยปากของเจ้าเป็นอย่างไร "
ปิงซวงใบหน้าร้อนจนจะระเบิดแล้ว นางมองขนมในมือนางและค่อยๆคาบด้วยร
