เรื่องราวต่างๆผ่านพ้นไป ฮ่องเต้ฉูหลงเจี๋ย พระราชทานธงรูปลูกเต่าให้ตำหนักของนาง ทั้งยังพระราชทานตราประจำกายของนางเป็นรูปลูกเต่า ร่างบางตัวสั่นไหวระริก นางกำมือแน่นใบหน้าบิดเบี้ยวบวมขึ้นมา ยามรับธงประจำตำหนักและตราประจำกายของนางมาจากขันทีเฒ่า
"ขอบพระทัยฝ่าบาท ขอทรงพระเจริญหมื่นๆปี หมื่นๆปี "
ธงนั้นเขียนว่า "สนมอ๋าวแสนรัก"
หลังคำกล่าวนั้น เป็นรูปลูกเต่ามีขาสั้นๆและหัวหดในกระดอง ผู้ใดผ่านตำหนักชุนชิวต่างพากันหัวเราะเบาๆ นายทหารหลายนาย ต่างขำพรืด รู้ดีว่าทรงหยอกล้อพระสนมอ๋าวเล่นเสียแล้ว
ยามวันถัดมา พระสนมอ๋าวมิยอมแพ้ นางกรุ่นโกรธถึงขนาดไปนำเต่าแก้มแดงมานับสิบตัว นำเต่าน้อยๆลงในถาด และวางในสระบัว มีบันไดไม้ให้มันขึ้นลงในสระกว้าง และนั่นเองนางจึงยิ้มได้ นั่งอมยิ้มกับลูกเต่าของนางตลอดทั้งวัน
"ฮึ ผู้ใดผ่านไปคงจะสงสัยว่า นางถูกล้อว่าเป็นเต่าหดหัวเพราะสิ่งใดกัน แต่ความจริงแล้วนางเองต่างหากไปต
