หลายเดือนผ่านไปลิตาได้ทำหน้าที่ประธานนักเรียนโดยมีเพื่อนๆในห้องช่วยเหลือกันเป็นอย่างดี แม้จะยังมีคำพูดดูถูกถากถางแต่เธอก็ไม่เคยเก็บไว้ในใจเพราะหันไปใส่เดี่ยวตลอด
"อีลิตามึงต้องหัดใจเย็นให้มากกว่านี้อาจารย์พอร์ชก็ย้ำกับมึงตลอด"
"มึงอีเมษามันกวนตีนมึงก็เห็น!!"
"ลิตามันรู้เรื่องของมึงกับอาจารย์หรือเปล่า"
"ไม่รู้ว่ะ แต่คงมีใครพูดหรือเปล่าว่ากูกับอาจารย์สนิทกัน"
"มันก็คงมีพูดบ้างแหละ มึงอย่าไปสนใจเลยไม่มีหลักฐานก็เท่านั้น"
ลิตายืนมองเมษาที่ยืนเกาะแขนอาจารย์พอร์ชเข้าห้องเรียนไป
ถึงเวลาเลิกเรียนลิตาต้องเดินมาช่วยครูเวรที่หน้าโรงเรียนทุกวันทำให้เธอต้องกลับช้ากว่าคนอื่น รถของอาจารย์พอร์ชขับผ่านไปพร้อมกับเปิดกระจกเพื่อให้เธอเห็นภายในรถ
"ได้ข่าวว่าลิตาชอบพี่พอร์ชเหรอ"
เสียงเมษาดังขึ้นขณะที่ลิตาเดินเอาโต๊ะไปเก็บในห้อง
"เปล่า!"
"อย่ามาโกหกเลยเราดูก็รู้แล้วเหอะหวังว่าคงไม่มายุ่งกับ
