บทที่ ๑๐ # อยากนัก เดี๋ยวฉันจัดให้
ในห้องน้ำ
ไกรภพจัดการล้างมือที่ล้วงหอยแครง ฟอกน้ำยาจนแทบจะหมดขวด ก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่ หลับตายืนพิงผนังห้องน้ำอย่างหมดแรง ‘นี่กูเป็นบ้าอะไรวะ’
ชายหนุ่มเครียดกับสิ่งที่ตนเป็นอยู่ในตอนนี้ จนอยากจะกัดลิ้นตาย แต่แล้ว ความรู้สึกเย็นวาบก็พุ่งเข้าสู่กลางหลัง จากนั้นลามไปหาต้นคออย่างรวดเร็ว นี่มันคืออะไรกัน ไกรภพลืมตาขึ้นทันที
“อะ” เพียงแค่เปลือกตาขยับ เขาก็ถูกใครบางคนจูบอย่างรุนแรง เมื่อลืมตาเต็มที่ ร่างกายพลันชะงักไป เมื่อเห็นแล้วว่าใคร ที่อาจหาญทำกับเขาแบบนี้ได้
“อะ ซี๊ด” ฟันกระทบเข้ากับกลีบปากของไกรภพดังกึก เลือดก็ซึมออกมา คนกระทำการอุกอาจกลับดูดเลียกินเลือดอย่างหิวโหย ปะปนไปด้วยความหึงหวงขั้นรุนแรง จูบอันดุเดือดเลือดพล่านของคนตัวโต ทำให้ไกรภพตัวอ่อนเป็นของเหลว ‘เป็นแวมไพร์รึไงนะ ไมถึงชอบให้มีเลือดนัก’ ไกรภพคิด
มือของหนุ่มหล่อผลักอีกคนแรง ๆ จน
