Arzunun Esiri

Bölüm 7: Kocanın Adını Bağır

Nam Khing, Faren'in adını zorla ve acı içinde bağırırken, Faren hızla ve acımasızca devam ediyordu. Genç kızın gözleri yaşlarla doluydu ve vücudu bu vahşi saldırıya dayanmakta zorlanıyordu. Faren, genç kızın ağrı ve acı dolu yüz ifadesinden hoşlanmış gibiydi.

"Faren," diye bir kez daha bağırdı Nam Khing, sesi titrek ve zayıftı. Her hareketinde içindeki acı daha da derinleşiyordu.

Faren, genç kızın adını bağırmasını duymaktan zevk alarak hızını artırdı. "Adımı bir kez daha söyle," diye emretti. Nam Khing'in gözyaşları yanaklarından süzülüyordu ve sesi neredeyse duyulmaz hale gelmişti.

"Faren," dedi Nam Khing son bir çabayla, sesi boğuk ve kırılgandı. Faren, bu son çığlığı duyduğunda, genç kızın tamamen tükenmiş olduğunu fark etti. Onun bu halini görmek, içindeki vahşi dürtüleri daha da körüklemişti.

"İşte bu kadar, tatlım," diye fısıldadı Faren, Nam Khing'in kulağına. Genç kızın vücudu tamamen gevşemişti ve gözleri kapanıyordu. Faren, onu daha fazla zorlamanın bir anlamı olmadığını fark etti.

Son bir kez daha derinlere girdi ve sonunda kendini serbest bıraktı. Nam Khing'in üzerine boşalırken, genç kızın bedeni hafifçe titredi. Faren, kendi nefesini kontrol altına almaya çalışırken, genç kızın gözlerinin kapanmakta olduğunu gördü.

"Şimdi gitme zamanı," dedi Faren, soğukkanlı bir şekilde. Nam Khing'in gözleri kapanmış ve vücudu tamamen bitap düşmüştü. Faren, genç kızın bedeninden çekilerek ayağa kalktı. Üzerine bulaşmış ter ve kanı temizlemeye çalıştı.

Nam Khing, gözleri kapalı bir şekilde, Faren'in odadan çıkmasını bekledi. Faren, kapıya doğru yönelirken, genç kızın son bir kez daha acıyla kıvranmasını izledi.

"Bir daha karşıma çıkma, Nam Khing," dedi Faren, kapıyı arkasından kapatırken. Nam Khing, bu sözleri duyarken gözyaşları yeniden yanaklarından süzüldü. Odada yalnız kaldığında, vücudundaki ağrı ve kalbindeki acıyla baş başa kaldı.

Faren'in odadan çıkmasıyla birlikte, genç kız yavaşça yatağın üzerinde doğrulmaya çalıştı. Her hareketi acı veriyordu ve gözyaşları durmaksızın akıyordu. Olanları kabullenmek ve bu acıyı atlatmak onun için uzun bir süre alacaktı.

---