“ปารวีไม่ได้จบการตลาดมา คงช่วยอะไรรษาไม่ได้มากหรอก” เมื่อจนมุมด้วยเหตุผล เจ้าของไร่ก็ไม่สามารถค้านน้องสาวได้ ชายหนุ่มหันกลับมาบอกน้องสาวเสียงเรียบ
“พี่ก็รู้นี่! แล้วนักเคมีมันเกี่ยวกับปลูกและดูแลดอกไม้ตรงไหน” รษาย้อนกลับอีกครั้ง ทำเอาคนเป็นพี่ถึงกับจนมุมอึกอักหาเหตุผลไม่ได้
“ถ้าพี่ธามต้องการจะแกล้งพี่รวี เพราะต้องการจะเอาคืนคุณปรินทรก็เลิกเสียเถอะค่ะ รษายังคงยืนยันเป็นครั้งที่ร้อย ว่าคุณปรินทรรักรษาจริงๆ และรษาก็มีความสุขที่ได้อยู่กับเขา” รษาทอดสายตามองพี่ชายนิ่ง ทว่าอีกคนกลับปั้นปึ่งไม่พอใจมากขึ้น
“พอเถอะ! พอเถอะ พี่ไม่อยากฟังเรื่องของมัน”
“ถ้าวันไหนที่พี่ธามยอมเปิดใจและมองเห็นค่าของเพชร รษาก็ยินดีคืนพี่รวีให้ ส่วนเรื่องคุณปรินทร มันเป็นเรื่องครอบครัวรษา รษาขอจัดการเองนะคะ” น้องสาวทิ้งประโยคปริศนาสุดท้ายให้พี่ชาย ก่อนที่จะเดินจากไป
ปารวีก้มๆ เงยๆ มองแปลงดอกไม้พร้อมกับจดยิกๆ ในสมุด
