ตำหนักใหญ่ ยามโหย่ว จวนแม่ทัพ
หลี่เฟยหลงให้บ่าวรับใช้มาตามคุณหนูฟางที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องทรงอักษรของเขา จนนางหลงลืมเวลากลับจวนเสนาบดีไปอย่างสนิท ถิงเอ๋อร์เดินตามบ่าวรับใช้ที่เดินนำไปตามทางของเรือนหลังใหญ่ ระหว่างทางเต็มไปด้วยสวนบุปผาที่งดงามราวกับอยู่ในเขตพระราชวัง หลี่เฟยหลงที่นั่งรอคู่หมั้นสาวอยู่ที่ห้องรับรองเพื่อรอรับประทานอาหารเย็นด้วยกัน บ่าวรับใช้จัดเตรียมอาหารขึ้นโต๊ะและจัดแจงอย่างสวยงามเพื่อต้อนรับแขกคนสำคัญ เมื่อฟางลี่ถิงเดินมาถึงห้องรับรอง นางก็ต้องตกตะลึงกับบรรดาอาหารเกือบยี่สิบชนิดที่ถูกจัดแจงอยู่บนโต๊ะอาหาร
“ถิงเอ๋อร์ เจ้ารีบมาทานข้าวเถิด อาหารจะเย็นชืดเสียหมด” ร่างสูงบอกดรุณีน้อยที่ทำท่าตกตะลึงแลดูน่าเอ็นดูยิ่งนัก “เพคะ” หญิงสาวเดินเข้าไปนั่งข้างชายหนุ่มแต่โดยดี
ซึ่งในความทรงจำเดิมของเจ้าของร่าง เหตุการณ์เช่นนี้มีโอกาสเกิดขึ้นได้ยากเย็นยิ่งนัก ‘ฟางลี่ถิง ข้าหวังว่า
