“เหตุใดท่านพี่ถึงมานอนเตียงเดียวกับหม่อมฉันได้เพคะ” ถิงเอ๋อร์พยายามขยับตัวออกห่างจากบุรุษที่นอนหลับอยู่ด้านข้าง แต่ไม่ทันที่จะหนีไปได้ไกล เพราะบุรุษที่แสร้งนอนหลับตาอยู่ก็รวบเอวดึงนางเข้ามากอดเอาไว้แนบแน่นเสียก่อน
“ท่านตื่นแล้วหรือเพคะ ปล่อยหม่อมฉันก่อน” ถิงเอ๋อร์พยายามดิ้นรนออกจากการโดนกอด แต่ก็ไม่สำเร็จ
“น้องอยู่นิ่ง ๆ ถ้าไม่อยากโดนมากไปกว่านี้” ชายหนุ่มที่นอนหลับตาอยู่ลืมตาขึ้นมองหน้าดรุณีน้อยด้วยสายตาดุดัน
ซึ่งหญิงสาวที่ไม่เคยเจอสายตาดุของแม่ทัพหนุ่มมาก่อนจึงรีบหยุดการขัดขืนทันที และเมื่อนางหยุดขยับตัวถึงได้รับรู้ว่าร่างกายของทั้งคู่ใกล้ชิดกันจนแม้แต่อากาศก็ยังลอดผ่านไปไม่ได้
“เหตุใดหม่อมฉันถึงมาอยู่ตรงนี้เพคะ” ถิงเอ๋อร์หันมองไปรอบห้องที่ไม่คุ้นตา
“น้องจำไม่ได้จริง ๆ หรือว่าเมื่อคืนเกิดเรื่องอะไรขึ้นบ้าง” ชายหนุ่มถามพลางมองสำรวจใบหน้าใสไปด้วยและจ้องตานางไม่กะพริบ
สตรีที่รู้สึกถ
