ครืดดด
ในขณะที่เธอกำลังรับประทานอาหารอยู่ เสียงสั่นของโทรศัพท์ก็ดังขึ้น พอศรุตาหยิบมาดูก็ถอนหายใจ หงุดหงิดขึ้นมาทันที
หมายเลขของบุรินทร์
เธอรอให้สายตัดไปเอง ไม่กดรับ นึกก่นด่าเขาในใจ อยู่กับคนอื่นแท้ๆ ยังจะโทรหาเธอ
ครืดดด
เสียงสั่นดังขึ้นอีกครั้ง แต่คราวนี้สั้นกว่าเดิม หญิงสาวเลื่อนมือถือมาดูข้อความที่ส่งเข้า เธอสะดุ้งจนเกือบสำลักข้าว
รับสายด้วย
ความบ้าอำนาจส่งผ่านมาตามข้อความ
ครืดดดด
แล้วโทรศัพท์เธอก็สั่นอีกครั้ง ใจยังไม่ทันได้คิด แต่มือของเธอกดรับ จิตใต้สำนึกของเธอนั้นคงกลัวเขามาก ถึงรับสายทันควันไปเช่นนั้น หญิงสาวก่นด่าตัวเองในใจ ขณะที่กรอกเสียงกลับไป
“มีอะไรคะ”
“คุณคุยกับที่บ้านแล้วรึยัง”
หญิงสาวกลอกตา
“บอกไปแล้วว่าไม่แต่ง”
“พรุ่งนี้ตอนเย็นผมจะไปรับคุณไปกินข้าว” เขาตอบสวนมาราวกับว่าไม่สนใจความต้องการของเธอสักนิด หญิงสาวร้องหึในใจ ที่นัดพรุ่งนี้เพราะว่าวันนี้อยู่กับสาวอีกค
