บทที่20 อารมณ์พาไป(ไม่รู้ตัว)

2547 คำ

ไม่นานหลุยส์ก็ถอนริมฝีปากตัวเองออกอย่างจำใจแล้วเปลี่ยนเป็นช้อนอุ้มเธอขึ้นเดินตรงไปที่รถวางเธอลงบนเบาะแล้วขับรถตรงไปยังคอนโดของตัวเองทันที   หลังจากที่หลุยส์นำรถไปจอดใต้คอนโดก็รีบช้อนอุ้มโรสเข้าไปในลิฟต์ตรงไปยังชั้นที่ตัวเองอยู่ พอเปิดประตูเข้าไปในห้องหลุยส์ก็วางโรสลงบนเตียง แล้วเข้าไปในห้องน้ำหยิบผืนขนหนูผืนเล็กชุบน้ำพอหมาดๆ แล้วเดินกลับไปที่เตียงเพื่อเช็ดหน้าให้โรส แต่เขากลับเจอโรสถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกเหลือแต่ชุดชั้นในนั่งอยู่บนเตียง   "โรสอดทนหน่อยนะ ผมจะเช็ดหน้าให้คุณก่อน" ยื่นมือไปเช็ดหน้าให้โรส แต่โรสกลับปัดมือหลุยส์ออกแล้วขยับตัวเข้าไปใกล้หลุยส์แทน   "ช่วยฉันหน่อยนะ "ใช้แขนทั้งสองข้างคล้องคอหลุยส์ไว้   "คุณแน่ใจนะ ว่าจะไม่โกรธผมหลังจากที่ยาหมดฤทธิ์" ถามเพื่อความแน่ใจอีกที   "คุณจะถามอะไรนักหนาฉันทนไม่ไหวแล้วนะ" โรสยื่นหน้าเข้าไปหาหลุยส์ประกบจูบริมฝีปากของเขาทันที    หลุ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม