บทที่25 รอโอกาส

1647 คำ

วันต่อมา หลังจากที่พิมพ์ตื่นนอนก็อาบน้ำแต่งตัว กำลังยืนหวีผมอยู่ตรงหน้ากระจก ปีเตอร์เดินออกมาจากห้องน้ำ ก็เข้าไปสวมกอดพิมพ์ทางด้านหลังพร้อมกับหอมแก้มหนึ่งที "ที่คุณถามฉันเรื่องคุณเกรซเมื่อคืนมีอะไรหรือเปล่าคะ" หันหน้ามาถามปีเตอร์ตรงๆ "ไม่มีอะไรหรอก ฉันแค่อยากรู้ก็เท่านั้นเอง" ยืนหันหลังให้พิมพ์ทันที "คุณสงสัยอะไรคุณเกรซหรือเปล่าคะ"เดินไปหยุดตรงหน้าปีเตอร์ "เธอจะอยากรู้ไปทำไม ฉันไปก่อนล่ะ รีบตามมาก็แล้วกัน ฉันกับโรสจะทานอาหารเช้าด้วยกันที่ห้อง" พูดจบแล้วก็เดินออกจากห้องไป พิมพ์ได้แต่มองตามหลังปีเตอร์ ถอนหายใจเบาๆ ทรุดตัวนั่งลงบนเตียงไม่รู้ว่าเธอจะอยู่ในสภาพแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน พอเขานอนกับเธอเสร็จเธอก็หมดความหมาย เธอคงสำคัญแค่เรื่องบนเตียงเท่านั้นพอเช้ามาเขาก็ไป พิมพ์เข้าไปในห้องของปีเตอร์เพื่อทำหน้าที่ของตัวเองเหมือนทุกวัน กำลังเช็ดโต๊ะในห้องทำงาน ปีเตอร์ก็เดินออกมาจากห้องนอนหลังจากท

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม