"อื้อ!" วิรัศยากัดปากล่างแน่นในตอนที่คนตัวโตกระแทกอัดสิ่งใหญ่โตเข้ามา ใบหน้าสวยเหยเกเมื่อรู้สึกเจ็บแสบในโพรงรักเนื่องจากการรุกล้ำของท่อนเนื้ออวบซึ่งใหญ่จนอัดแน่นเต็มร่องรักทำให้แผลรอยเก่าเกิดการแตกปริ เธอพ่นลมหายใจเข้าออกถี่ ๆ เพื่อปรับสภาพร่างกายตนเองให้คุ้นเคยกับสิ่งแปลกปลอมอันใหญ่อันนี้
"ซี้ด!" ภูผาสูดลมเข้าอย่างเสียวซ่าน ร่างใหญ่เกร็งสะท้านในตอนที่โดนร่องแคบบีบรัด เลื่อนสองมือไปจับที่เอวคอดแล้วเริ่มขยับสะโพก จากที่ช้าเนิบนาบค่อยเริ่มเป็นเป็นรุนแรงดุดัน ยิ่งเขาสะบัดท่อนเนื้อเข้าใส่ โพรงเนื้อก็ยิ่งดึงดูดเขาแรงจนเขาปวดหนึบ จึงต้องกระแทกอัดเข้าใส่เต็มแรงเป็นการตอบโต้
"จะ..จุก หนูจุก เบาหน่อย อึก!" วิรัศยาขอร้องเสียงสั่นพร่า สองมือน้อยเลื่อนยังดันที่หน้าท้องแกร่งเพื่อบรรเทาแรงกระแทกจากเขา เธอเกร็งหน้าท้องทุกครั้งที่เขาถาโถมเข้ามาหารู้ไม่นั่นยิ่งทำให้ร่องเนื้อบีบกระชับรัดลำท่อนใหญ่แน่นขึ้น
